homeVoorpagina whoisWie zijn wij? penZelf schrijven boeiHelp pijlLog in penRegistreer

Een ‘witte’ Marokkaan in Amsterdam, zorgt voor nogal wat opschudding …

Mijn naam is Ahmed El Mesri en ik ben de voorzitter van Assadaaka: een multiculturele vereniging voor alle Amsterdammers gevestigd in het stadsdeel Oost.
Een multi-culturele samenleving is iets moois en diversiteit hoort bij het leven zoals het water bij de vissen. Assadaaka wil een brug zijn tussen allochtonen en autochtonen. Het woord Assadaaka betekent vriendschap en wat is er mooier dan vriendschap tussen mensen en volkeren.

Meer dan dertig jaar geleden kwam ik naar Nederland. Ik was een jonge man die het leven nog voor zich had. Ik was meteen verliefd op Nederland. Ik zag een land in bloei waar de mensen in harmonie konden leven. De Nederlandse mentaliteit gebaseerd op het humanisme sprak mij erg aan. Voor iedereen een plek, voor iedereen wordt er gezorgd zodat men zich kan ontwikkelen. Er is respect en er is overvloed die gedeeld wordt. Wat mij ook aansprak was het vreedzaam met elkaar leven van diverse volkeren. Ik refereer onder andere aan de gastarbeiders en de mensen die van de kolonies overzee kwamenn. . Natuurlijk waren er schermutselingen en tegelijkertijd was er begrip voor elkaar. Telkens weer raakten mensen met elkaar in gesprek waardoor men elkaar ging begrijpen. Dat werd ook vanuit de overheid gestimuleerd. Ik raakte gefascineerd door het fenomeen “in actie komen???. Mensen waren bereid om voor elkaar op te komen. De sociale intentie was sterk.
Na tien jaar leven in Nederland was ik zo vergroeid met dit land en zijn mensen dat ik mij nauwelijks kon voorstellen dat ik ooit ergens anders had gewoond.
Ik vond werk, leerde de Nederlandse taal en ging mij begeven in het sociaal culturele leven. Ik ben naar de sociale academie gegaan en heb daarnaast verschillende sociaal culturele cursussen gevolgd. Verder werd ik lid van diverse verenigingen waarin ik bestuursfuncties bekleedde. Vervolgens werd ik benaderd om als sociaal-medische tolk te werken. Dat heb ik ruim 15 jaar gedaan met veel plezier.
Door mijn eigen ontwikkeling hier in Nederland ging ik op een andere manier naar de allochtoon kijken. Ik zag dat deze zich heel langzaam ontwikkelde. Hiervan ben ik geschrokken. Een land waar zoveel mogelijkheden zijn, voor iedereen. Hoe kan dat? Hoe is dit mogelijk? Ik ging zien dat een groot deel van de allochtoonse bevolking zichzelf als ziek en dus als patiënt ervaart. Het woord patiënt betekent geduld hebben, wachten totdat je weer beter bent. En in dit wachten zit het probleem.
Ik ging zoeken naar de oorzaak hiervan. In het veld trof ik een mengelmoes aan van organisaties die zich bezighouden met allochtonen. Welkom bij de “Eilandenorganisatie???. Wat bedoel ik daar nu mee? Iedereen was en is nog steeds bezig met zijn eigen eilandje, terwijl Nederland een land is. Eerlijk gezegd: ik geloof dat men zich geen raad weet met die situatie. Telkens weer wordt er een “nieuw medicijn??? ontworpen om de “allochtoonse patiënt??? te kunnen genezen. Tot grote irritatie van mijzelf. Want de allochtoon is geen patiënt: de allochtoon is de nieuwe Nederlander die het verdient om hier ook op aangesproken te worden.
Hoe kunnen wij dit tij keren? Assadaaka kan als voorbeeld dienen voor andere organisaties. Bij Assadaaka komen mensen uit verschillende culturen en milieus bij elkaar. Er is respect voor elkaar en de basis van waaruit gedacht en gewerkt wordt is de Nederlandse taal en de Nederlandse cultuur. Assadaaka staat voor goed burgerschap. Wanneer ben je een goede burger? Wat betekent dat? Ik denk dat een goede burger een mens is die bijdraagt aan het welzijn van zijn buurman, buurvrouw en zijn omgeving.
De allochtoon wordt veelal in een dag overgeplaatst vanuit een dorp, stad naar een metropool die Amsterdam, New York, of London heet. Daar zit je dan. Je moet je zelf zien te redden. In deze “zelf gekozen??? gevangenis zonder tralies leer je niets over het leven en leer je geen taal die jou en je gezin in staat stelt om een menswaardig bestaan te leiden. Als een schichtig dier dat nauwelijks uit zijn kooi komt leef je een onzichtbaar leven. De enige houvast die het leven je nog biedt is het geloof in een God die ergens hoog boven de mensen troont. Dit is veilig want God kent alleen maar liefde en God veroordeelt niet. Je ontwikkeling stagneert met als gevolg een groeiend gevoel van minderwaardigheid. Langzaam maar zeker wordt het steeds donkerder om je heen. De onrust groeit en er hoeft niet veel te gebeuren om jou te laten ontploffen. Je energie raakt op. Je levenslust verdwijnt, ambivalentie krijgt de overhand. Het beeld van de allochtoon is klaar. Zo zien de jongeren de ouderen. En wie kent het Nederlandse spreekwoord niet: “zo als de ouden zongen zo piepen de jongen???.
Het wordt tijd dat de allochtoon zich vragen gaat stellen. Waar wil ik wonen; hoe wil ik leven; waar is het goed voor mij? Ieder mens heeft het recht om een plek te creëren waar hij/zij zich kan ontwikkelen. Niemand dwingt een mens om ergens te gaan wonen. De keuze die je maakt brengt consequenties met zich mee. Als je blijft twijfelen, stopt je ontwikkeling. Twijfel werkt ondermijnend en brengt veel onrust met zich mee. Ik heb het hier niet over gezonde twijfel in de zin van kritisch zijn.
Assadaaka is een plek waar mensen, allochtoon en autochtoon, elkaar kunnen ontmoeten. Wij reiken een hand aan een ieder die daarom vraagt. Veel mensen vinden hier rust en krijgen de mogelijkheid om zich te ontwikkelen. Er wordt in het Nederlands les gegeven en de Nederlandse taal is de basis voor alle activiteiten. Er wordt mij vaak gevraagd om te bemiddelen bij problemen tussen allochtonen en de overheid. Daarin kies ik de positie van de moderne Nederlandse burger die verondersteld wordt de Nederlandse wet te kennen en voor zover mogelijk na te leven. Integratie kan niet van een kant komen. Het hart van onze werkmethode is dat er veel autochtonen geplaatst worden om die integratie wederzijds te bevorderen. Ik zie dat ons werk van groot belang is en echt bijdraagt aan integratie. Ik doe een oproep aan de overheid om met mij in gesprek te gaan zodat ik hen kan laten zien dat integratie mogelijk is. Tevens vraagt Assadaaka een handreiking van de overheid om haar werk te kunnen voortzetten en uitbreiden.

Gepost door Mesri
Cafe • (0) CommentaarPermalink



Ik vind dat de Heer El Mesri zich goed kan uiten in deze samenleving. Personen als de heer El Mesri zijn in dit land van uiterst belang, dus het is jammer dat wij niet veel meer van zulke hard werkende personen hebben. Ik vind dat ieder allochtoon een voorbeeld van de heer El Mesri moet nemen, omdat hij als “allochtoon” zich snel heeft weten te ontwikkelen. Het is ook heel knap hoe hij al die culturen en nationaliteiten onder ??n dak heeft weten te brengen. Moge Ahmed El Mesri en zijn multiculturele vereniging Assadaaka voor altijd bestaan!!!!

Posted by Brenda van Goest  on  10/03  at  10:40 PM


Commenting is not available in this channel entry.

Terug naar de hoofdpagina

Zoeken

geavanceerd zoeken