12 mei 2015, Inclusie-borrel / Samenkomst in Vriendschapshuis Assadaaka over Mensenrechten en Toegankelijkheid van Mensen met een Beperking:
is ondersteuning een Gunst of een Recht voor een Mens met een Beperking?
Dit keer ging het bij de Inclusieborrel over Mensenrechten in het algemeen, en in het bijzonder over Mensenrechten en Toegankelijkheid voor Mensen met een Beperking.
Trix Grooff van Inclusie Amsterdam leidde de goed door Assadaaka en Inclusie Amsterdam georganiseerde middag in.

In een ronde sprak dagvoorzitster José Smits van Inclusie Amsterdam over het VN-verdrag voor de algemene rechten van de mens met een beperking.
“Bloemendame” Caroll Sastro in een scootmobiel van de organisatie Platform Gehandicapten Zuidoost, praatte over Agenda 22, waarin 22 punten / eisen binnen het VN-verdrag staat vermeld om de toegankelijkheid van mensen met een beperking te waarborgen. Deze concrete punten zijn in principe een recht, maar in de praktijk moet ervoor worden “gevochten” om het bij het stadsbestuur onder de aandacht te brengen!

De voorzitter van Vereniging Onbeperkt Oost vertelde dat nog steeds veel positieve punten voor burgers met een handicap, eerder als Gunst dan als Recht door bestuurders en instellingen wordt gezien.
Mensen met een beperking moeten volgens haar als Mens in arbeid en zorg worden gezien en behandeld en niet als budgettair en kostenbeheersings-object, zoals nu nog vaak gebeurt!

Bestaanszekerheid is er wel maar de procedure voor het aanvragen van een sociale voorziening voelt als onrecht als de aanvragers het gevoel krijgen te moeten bedelen. Dan wordt het recht op aanpassing gevoeld als een gunst waarvoor de ontvanger dankbaar en nederigheid moet tonen.

Vrijheid van meningsuiting, vrijheid een gezin te stichten, te mogen gaan en staan waar je wilt, recht op werk naar keuze, bestaanszekerheid, recht op onderwijs; pakken dat soort rechten anders uit voor burgers met een handicap dan voor mensen zonder?
Ja, was de conclusie uit de discussie, het pakt zeker anders uit. Gaan en staan waar je wilt, is voor rolstoelers vaak een illusie. Recht op onderwijs lijkt te worden geschonden zodra een school een leerling met een handicap weigert.

Nederland heeft als een van de weinige lidstaten van de Europese Unie, het VN verdrag voor rechten van personen met een handicap, dat in 2007 werd getekend, nog altijd niet ingevoerd.

Het wordt de hoogste tijd om dat wel te doen!