‘Regels zijn regels’. Het zijn inmiddels gevleugelde uitspraken in de politiek. Vele vluchtelingen hebben de verstrekkende gevolgen al aan de lijve ondervonden. Zij werden, om een leugentje over hun naam of afkomst, in vertrek centra geplaatst en uitgezet. Nu Ayaan Hirsi Ali misschien hetzelfde te wachten staat, is het land ineens te klein en vragen velen zich af of er naast rechtlijnigheid niet ook behoefte is aan wijsheid.

Een ongezonde hang naar de precieze uitvoering van regels heeft zich van Nederland meester gemaakt, stelt ethicus Marcel Bakker: “Het strikt volgen van de letter van de wet maakt ons niet beter dan moslimfundamentalisten die zich op de Koran beroepen.”

Politiek klare taal als ‘wet is wet’ is volgens hem een teken van de grote onzekerheid waarin Nederland verkeert: “In tijden van grote spanningen en mogelijke escalatie zie je dat mensen ?n politici strakker aan de regels gaan hangen.”

De enge, strikte uitvoering van de wet geldt in ons land overigens alleen voor illegalen en vreemdelingen, stlet socioloog Jacques van Doorn vast. We hebben wat dat betreft dus een dubbele moraal, geeft politicoloog Joop van Holsteyn aan: “We zijn trots op ons gedoogbeleid, maar bij vreemdelingen willen we de wet zo strikt mogelijk uitvoeren.”

Bron: GPD.

Mondriaan voelde zich niet thuis in Nederland en vertrok naar het buitenland. Toch bleef hij zich altijd Nederlander voelen.

Hij was te rechtlijnig
Het dan weer eens wel aan de regels hangen en dan weer niet, ongeschreven regels gebruiken die alleen insiders kennen is typisch Nederlands. Dat de gemiddelde allochtoon, vluchteling, toerist, gast of wat dan ook, er absoluut geen touw aan vast kan knopen is niet mijn probleem. Ik voel me er in thuis en ben blij en trots dat AHA hier lang heeft kunnen zijn, een bijdrage heeft gegeven, onze taal behoorlijk machtig was en dat dit soort dingen dan toch nog kan gebeuren en dat we het allemaal lekker niet eens met elkaar kunnen zijn en dat heerlijk kunnen uiten. Dat wet wet is en iedere wet zijn uitzonderingen kent, te pas en te onpas juist wel en juist niet wordt toegepast, dat de wet wordt veranderd als ons dat verveelt, zonder wezenlijk iets te veranderen levert dus kennelijk de een een verblijfsvergunning op, de ander blijbaar niet, nog een krijgt er wel een maar onterecht en er zijn er bij die geen verblijfsvergunning krijgen maar er wel recht op hadden. Statistici en wiskundigen noemen dat fouten van de eerste soort en van de tweede soort. Iets dat met wetteloosheid en volkomen willekeur net zo goed voorkomt als in een strak volgens de regels geleid systeem.

Nou het zal mij wel worst zijn. Zo is bijvoorbeeld de beeldvorming over bijvoorbeeld de “nederlandse vrijheid” voledig verdraaid. De Nederlandse vrijheid betekent namelijk voor inlanders “veel kan, maar doe maar normaal dan doe je al gek genoeg”. De meeste nederlanders hebben niet door dat de grens voor wat in hun ogen niet kan, onbewust in hun hoofd zit, en dat wat niet kan doen zij ook niet. Bij buitenlanders zit die psychisch onbewuste grens niet onder de hersenpan en zij denken dan ook dat “alles kan en doen dat dan ook” en gaan daarbij veel verder dan nederlanders.

Neem bijvoorbeeld het coffeeshopbeleid. Gebruik van softdrugs wordt gedoogt. Dat betekent vrijheid in de klassieke, nederlands historische zin van: “bij wet is het verboden, maar als het niet in het openbaar gebeurt en er verder geen maatschappelijke aanstoot wordt gegeven, knijpen we een oogje toe”.

Daarom heet een coffeeshop ook een koffieshop. Naar buiten toe wordt de schijn opgehouden dat je er een kopje koffie kan drinken, maar in werkelijkheid kun je er softdrugs krijgen.

Net zoals tijdens de Nederlandse opstand katholieke in schuilkerken hun mis mochten houden. Officieel was het verboden maar uitoefning van de katholieke godsdienst werd gedoogt als er geen aanstoot werd gegeven. Dus geen eigen katholieke kerken (die waren pas na 1850 (!) weer toegestaan).

In wezen idem met euthanasie. Het is verboden, maar wordt gedoogt. We weten dat het gebeurt, maar je moet je mond houden.

Buitenlanders begrijpen niet dat dit gedogen synoniem is met “publiek geheim” en dat dat nodig is om de maatschappij draaiend te laten houden.

Ayaan heeft toch de naam van haar moeder opgegeven? ik bedoel dat is toch een naam?

Heh nee t was de naam van haar opa, nu ja de echte Rita staat ook al niet bekend om gedegen dossierkennis…

Rita bestudeerd natuurlijk dossiers door ze onder haar nachtkussen te leggen. Maar het ging nu allemaal iets te snel.

waarom denk je dat nog ze neemt ze gewoon