homeVoorpagina whoisWie zijn wij? penZelf schrijven boeiHelp pijlLog in penRegistreer

Nieuwjaarstoespraak Ahmed El Mesri, voorzitter Assadaaka 2011.

Het nieuwe jaar is alweer enige tijd aan de gang. De laatste resten van de kerstmis, de oliebollen, de appelflappen en het vuurwerk zijn inmiddels wel verdwenen, net als de kerstbomen, die we hier en daar nog wel aan de straat zien liggen, maar die hun functie van middelpunt van het huis helemaal kwijt zijn.

En ook merken we al dat de dagen voorzichtig weer langer beginnen te worden: de zon komt alweer iets vroeger op en gaat al meer dan een half uur later op de kortste dag onder. Nu we al dat feestgeweld gehad hebben, is het tijd om weer even stil te staan bij alle plannen die we de afgelopen weken voor dit jaar gemaakt hebben.Met onze nieuwjaarsreceptie wil ook ik, Ahmed El Mesri, voorzitter van de multiculturele vereniging Assadaaka, even stilstaan bij de plannen die ik met al mijn medewerkers gemaakt heb voor 2011. Ik vind het fijn dat ook jullie allemaal hier gekomen zijn om hiervan kennis te nemen en eraan deel te nemen.

En wat hebben wij dit jaar allemaal op het programma staan?
Allereerst hebben wij natuurlijk het praktische aspect van onze – tijdelijke – verhuizing in verband met de verbouwing van productiehuis de Meevaart in de Balistraat, ons vorige adres. Wij hebben kennis genomen van alle plannen van CIVIC en zullen deze zeker met argusogen blijven volgen. Wij hebben het stadsdeel al in een aantal besprekingen met ambtenaren op de hoogte gebracht van de voorstelling die wij hebben van de verbouwde Meevaart en zullen ook de komende maanden de vinger aan de pols houden. Het is de bedoeling dat de Meevaart een toegankelijker plek wordt in de Indische Buurt voor alle buurtbewoners, zodat ook die mensen die lichamelijke of psychische beperkingen hebben zich er thuis zullen gaan voelen. Dat is voor ons, Assadaaka, een vereiste. Het zijn niet de mensen die al volledig meedoen aan de maatschappij, waarin zij leven – bijvoorbeeld doordat zij een baan hebben, een grote vriendenkring, de weg weten naar instanties als zij die nodig hebben, de weg weten naar de gezondheidszorg enzovoort – , die ondersteuning nodig hebben. Nee, het zijn juist die mensen die níet mee kunnen komen in deze veeleisende maatschappij, die de ondersteuning van Assadaaka en van gelijkgestemde organisaties zoals stichting Onze Hoop en de Noma, nodig hebben.

Zo aan het begin van het nieuwe jaar is het goed om hier weer even bij stil te staan: hoe ver zijn wij gekomen op het gebied van integratie en participatie? In de ruim twintig jaar van het bestaan van Assadaaka hebben wij veel mensen geholpen op deze hobbelige weg die van twee kanten veel vraagt: zowel van de kant van degene die geacht wordt te integreren en deel te nemen aan de maatschappij, in de praktijk dus de migrant, als van de kant van degene die deze mensen op gaat nemen in de maatschappij, anders gezegd van de geboren en getogen Nederlander.


Als Nederlander met een niet-Nederlandse afgrond weet ik hoe moeilijk dit kan zijn, maar met mijn ervaring in dit proces heb ik inmiddels al veel mensen verder kunnen helpen. In 2011 zal ik hier zeker mee verder gaan, mede ondersteund door onze talloze vrijwilligers, die ik niet genoeg kan bedanken, omdat ons werk zonder hen onmogelijk zou zijn.

Ook de activiteiten van stichting Onze Hoop zullen in dit jaar onverminderd voortgaan. Want waar Assadaaka zich hard maakt voor het deelnemen áán en het zich thuis voelen ín de maatschappij voor iedereen, richt stichting Onze Hoop zich vooral op de migranten die een handicap of chronische ziekte hebben en voor wie participatie en integratie nog eens een extra hindernis vormen. Zoals jullie wel weten of kunnen zien ben ik zelf een migrant met een lichamelijke beperking en ken ik de speciale situatie van deze mensen ook uit eigen ervaring. Ik vind het belangrijk die ervaring met andere mensen te delen: herkenning en erkenning van deze problematiek is nog steeds een langdurig proces, ook bij beleidsmakers, zoals ik uit ervaring weet. Ook op dit gebied is nog heel veel te doen, maar voor 2011 zien wij weer nieuwe mogelijkheden, die wij ten volle zullen benutten.

Tenslotte wil ik het nog hebben over de Noma, de bond Nederlandse Oudere Migranten Actief, waarvan ik secretaris ben. Mensen worden ouder en dat geldt evenzeer voor de buitenlandse werknemer die ooit naar Nederland gekomen is om hier werk te vinden en geld te verdienen. Het was immers de bedoeling dat hij – het betrof eigenlijk altijd mannen – na enige tijd weer terug zou keren naar het land van herkomst. De praktijk heeft inmiddels geleerd dat dat niet gebeurd is. Men is hier gebleven, en heeft zich herenigd met het gezin. Maar toch is de integratie van deze grote groep mensen nauwelijks gelukt. Bij de Noma beschikken wij over specifieke kennis over deze groep mensen, die vaak moeilijk bereikbaar zijn, geïsoleerd leven en steeds geïsoleerder dreigen te raken. Dagelijks merken wij hoe belangrijk het is dat ook deze mensen ondersteuning krijgen.

Deze nieuwjaarsreceptie wil ik dan ook beginnen door de activiteiten van deze organisaties te belichten: het werk dat wij bij Assadaaka doen op het gebied van integratie en participatie, dat wij bij stichting Onze Hoop doen op het specifieke gebied van de situatie van migranten met een beperking en bij de Noma doen op het gebied van de specifieke situatie van oudere migranten. Ook dit jaar gaan wij weer vooruitgang boeken.
Ik heet jullie allemaal welkom en wens jullie een goed en betekenisvol 2011 toe!

Nieuwjaarstoespraak Ahmed El Mesri op 18 januari 2011 (Nieuwjaarsborrel).

Gepost door kamal
Cafe • (0) CommentaarPermalink



Naam:

Email:

URL:

Smileys

Onthoud mijn persoonlijke informatie

Mail me bij vervolg-commentaar


Terug naar de hoofdpagina

Zoeken

geavanceerd zoeken