In het Ontwerp miljoenennota 2009 lezen we het volgende:

Gebleken is dat de (stabiliteit van) het financiële stelsel kwetsbaar is onder invloed van risicovol gedrag met complexe financiële producten. Het effect van dit gedrag zal eens uitgewerkt zijn, maar onduidelijk is hoe lang de kredietcrisis zal aanhouden en hoe omvangrijk de effecten ervan zullen zijn op de ontwikkeling van de welvaart.(zie noot 7) Zeker is dat de kredietcrisis niet alleen schade heeft toegebracht aan het onderlinge vertrouwen van financiële instellingen, maar ook aan het vertrouwen van burgers en bedrijven in de financiële sector. De gevolgen daarvan kunnen nog lang doorwerken.

Hier kan ik over meepraten. Dit heb ik aan den lijve ervaren. Ziek ben ik ervan geworden. Nooit meer heb ik erover gepraat. Weggestopt in een laadje, opgeborgen op een plankje, de gebruikelijke technieken uit de therapiehoek. Ja, ik heb er therapie voor nodig gehad. Waarvoor dan? Wat is er gebeurd? Veel en lang en het duurt nog steeds voort, tot aan het einde van mijn leven. Daar kom je niet meer overheen. Wanneer de kwetsuur te groot is en de de wond te diep, genees je weliswaar, maar dat is oppervlakkig, mits de dader zich meldt en zijn excuses aanbiedt en daadwerkelijk berouw toont en wat nog belangrijker is: zijn berouw jouw laten voelen. Dit gevoel gaat dan op een wonderbaarlijke wijze de wond van binnenuit genezen.

In mijn geval zal dit nooit gebeuren ... .

Maar, ik heb het besluit genomen om de wond er gewoon te laten zijn en soms gaat hij open. Dan bloedt hij en soms komt er wat pus uit. Meestal gaat hij vanzelf weer dicht en heel soms heb ik een handoplegging nodig van een dierbare vriend en of vriendin. Het gaat, ik red me, ik ben er, ik leef ... en dat is wellicht het meest belangrijke ... dus leef!

Photo Tess