Normaal zijn, zijn net als anderen. We hebben er allemaal mee te maken – en ja, we willen allemaal tot op zekere hoogte net zo zijn als anderen. We willen een normaal leven leiden, een leven zoals iedereen: een fijne relatie, een fijn sociaal leven, een leuke baan, genoeg geld om onze rekeningen te betalen en ook af en toe eens leuke dingen te doen. Klik hier boven op om verder te lezen
Toespraak_van_Ahmed_El_Mesri_op_15_nov._2009_thema-Afwijking_.doc
En we weten allemaal nog, uit onze schooltijd, hoe belangrijk we het vonden om niet ‘uit de boot te vallen’, om mee te gaan ‘met de groep’, om in de schoolpauze niet alleen in een hoekje te staan, door iedereen genegeerd. En ook, nu we volwassen zijn, doen wij toch vaak ons best om niet al te zeer op te vallen, om niet te veel af te wijken van wat de standaard is. Denk maar na: in ons werk kleden wij ons als onze collega’s, als wij boodschappen doen, willen we ook niet al te veel opvallen, als wij naar buiten gaan gedragen wij ons zoals van ons verwacht wordt. Ja.. normaal zijn, net als anderen.. het is iets waar we allemaal veel ons best voor doen.
Aan de andere kant echter: afwijking, anders zijn dan anderen.. ópvallen, juist niet meegaan met de grote stroom.. dat is wat we diep in onszelf allemaal wel zouden willen. Want als je je buiten de grote stroom plaatst, dan val je op. En als je je buiten de grote stroom plaatst, dan maak je vaak een heel bewuste keuze om óp te vallen, om je ánders te kleden, om je ánders te gedragen, om je leven ánders in te richten dan er volgens onze normen van je verwacht wordt. Het is een levenswijze waar heel veel mensen, ook al komen ze er misschien niet voor uit, eigenlijk bewondering voor hebben, wat iedereen diep in zichzelf óók zou willen. Tenslotte wil niemand uitgemaakt worden voor ‘grijze muis’ en is het niet een groot compliment, als iemand tegen je zegt: ‘Jij bent een bijzonder iemand’?
Ik heb in de uitnodiging voor deze avond de uitspraak aangehaald van Emile Ratelband, waarin hij stelt dat homo’s abnormaal zijn. Daarnaast geeft hij dan ook nog zijn eigen antwoord op de vraag, waarom wij hier op aarde zijn. Veel verder dan een ‘Wij zijn hier simpelweg om ons voort te planten’ komt hij hierin niet. Gelukkig denkt niet iedereen als hij. Er is dan ook nogal de nodige kritiek op gekomen.
Het doel van deze avond is niet om nader in te gaan op de uitspraken van meneer Ratelband. Evenmin is het ons doel om een antwoord te vinden op de vraag waarom wij op de wereld gekomen zijn. Laten wij het erop houden dat hier niet een éénduidige antwoord op te geven is; in ieder geval is het zeker niet zo eenvoudig als sommige mensen wel denken. Nee, wij zijn hier om nader te onderzoeken hoe vreemd afwijkend eigenlijk is, hoe wij zelf tegen ‘afwijkend’ aankijken, of wij zelf niet eigenlijk ook veel afwijkender zouden willen zijn dan wij eigenlijk zijn en of wij, wanneer wij mensen zien die de durf hebben om voor zichzelf op te komen, mensen die hun leven inrichten zoals zij zelf willen en zich daarbij niets gelegen laten liggen aan wat van hen verwacht wordt door hun omgeving, niet eigenlijk benijden.
De vraag die ik in de uitnodiging gezet heb voor deze avond, namelijk: ‘Is dit nu de boodschap waar onze sociale cohesie op zit te wachten? Gaan wij nu iedereen die zich niet kan voortplanten uitsluiten?? Gaan we ernaartoe dat ook minderheidsgroepen binnenkort niet normaal zijn??? is belangrijk om ons te stellen. Want het gaat inderdaad niet alleen over homoseksuelen, het gaat uiteindelijk om iedereen die anders is dan het merendeel van ons, iedereen die zich anders gedraagt of die gewoon ‘anders’ is. Maar om met al die verschillende groepen mensen, en om met al die andere mensen die niet tot een minderheidsgroep behoren, maar wel afwijken van de standaard, om te gaan, ja, met hen in contact te treden, moeten wij weten wat onze eigen houding is tegen minderheidsgroepen, tegen ‘bijzondere’ mensen, ‘speciale’ mensen, mensen die afwijken van de norm. Want wij moeten vooral niet vergeten dat wij alleen maar van mensen die van ons verschillen kunnen leren, niet van mensen die net zo zijn als wij, dezelfde dingen doen als wij, net zo denken als wij. En als ik dan toch een antwoord zou willen geven op de vraag waartoe wij hier op aarde zijn, dan zou ik toch eerder zeggen dat het is om te leren, om te leren om nog beter met elkaar in al onze verscheidenheid om te gaan.
Dank u wel.
Toespraak: Ahmed El Mesri, op 15 november 2009 - thema: afwijking? Hoezo??