Thema: Minder angst meer hoop
Goede avond dames en heren, Laten we deze avond beginnen met één minuut stilte ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de brand in het Uitzetcentrum Schiphol-Oost. Het is een jaar geleden dat wij het verschrikkelijke nieuws hoorden. Er was iemand vermoord op klaarlichte dag midden in de stad Amsterdam. Onderweg naar de plek van de gebeurtenis vernam ik dat het slachtoffer Theo van Gogh was. Heel erg en niet alleen vanwege het feit dat Theo van Gogh een bekend lid van onze samenleving was, maar omdat er een mens was gedood.
Daarom herdenken wij deze dag, als een teken van vrijheid van meningsuiting en respect voor anderen.
De moord op Theo van Gogh gaf mij het gevoel van 11 september, destijds in New York. Niemand wist wat er aan de hand was. De lucht was kleurloos. Er was geen hoop. Mensen waren bang en gefrustreerd: mensen durfden er niet openlijk met elkaar over te praten. Dit gevoel was multicultureel. Er was paniek alom. De burgemeester van Amsterdam riep op tot kalmte. Bij Assadaaka werd diezelfde dag een calamiteitenspreekuur in het leven geroepen waar heel veel mensen gebruik van hebben gemaakt.
We zijn nu een jaar verder en wij vragen ons af wat er leeft onder de buurtbewoners na deze verschrikkelijke moord. Is er iets veranderd? Gaan mensen anders met elkaar om? Is de kloof tussen allochtoon en autochtoon groter geworden? Of juist andersom? Heeft de dood van Theo van Gogh allochtoon en autochtoon Nederland dichter bij elkaar gebracht?
Het lot bepaalt waar je geboren wordt. Ben je een mens uit één wereld zoals de autochtoon of ben je mens uit twee werelden zoals de allochtoon.
Mohammed B is een kind uit twee werelden, een kind van de schotelantennegeneratie die dagelijks ervoer hoe hij en zijn wereld werd vernederd. Waarom heeft hij een medemens vermoord? Is Mohammed B een product van onze moderne tijd: waarin Internet en schotelantennes ons in duizelingwekkend tempo overvallen. Een tijd waarin ons bewustzijn vertroebeld raakt door radicaal gedachtegoed. Het zijn ook de stemmen van het Internet en de schotelantennes die ons dagelijks vertellen dat we bang moeten zijn voor de ander. En de ander is dan de Nederlander …, de Marokkaan…, de Antilliaan…, de Duitser… enzovoort.? Dames en heren er is een virus verspreid via het Internet en de schotelantennes met de naam … terreur.
Wij moeten bang zijn voor de ander. We sluiten onze gordijnen en wij doen onze deuren op slot. Hoe bizar is het dat je dan op klaarlichte dag buiten op straat wordt neergestoken! En waar is dan de hoop gebleven in dit verhaal?
Dames en heren: het thema van vanavond is: Minder angst meer hoop. Ik refereer aan het Nederlandse spreekwoord: Hoop doet leven. Hoe ziet het hoopvolle leven er dan uit en waar begint het hoopvolle leven?
Voor de migrant begint het hoopvolle leven in het thuisland. De eerste stappen die je zet, de eerste woordjes die je spreekt, de eerste gedachten die je vormt.
Het thuisland heeft haar eigen verantwoordelijkheid als het aankomt op het basis leefgevoel van de migrant. Daar begint immers de reis van het leven. In het land waar je geboren bent. Dit basisgevoel neem je mee, waar je ook naar toe gaat. Als dit gevoel gekenmerkt wordt door gevoelens van angst en onzekerheid of zelfs minderwaardigheid is het onmogelijk voor een overheid in welk migratieland dan ook hier iets aan te veranderen. Het is de migrant zelf die zich daar, met hulp van zijn medemens, bewust van dient te worden. Hoeveel migranten, dames en heren, zijn werkelijk gelukkig, en voelen zich veilig en geborgen? En waarop zijn hun gevoelens gebaseerd? Deze vraag kan alleen maar beantwoord worden door introspectie … een mens die naar binnen gaat voor zelf onderzoek kan alleen maar uitkomen bij liefde en nooit bij terreur. De overheid moet introspectie voor de Migrant en de Nederlander stimuleren. Wat zou er dan mogelijk kunnen zijn? Kunt u zich dit voorstellen?
Dames en heren, hoop en geluk zijn gemaakt van dezelfde stof: liefde…. Liefde … is iets wat Mohammed B…., Samir A… , Volkert van der G….. en Murat B….. ontbeerden. Liefde zou het basisingrediënt moeten zijn van elke regelgeving en elke procedure. Hoe krijgt die liefde dan handen en voeten dames en heren? Hier gaan wij ons in de toekomst op richten. Wij gaan mogelijkheden scheppen om Liefde, respect voor elkaar en vrede een kans te geven.
Assadaaka wil iets betekenen voor de Nederlanders, zowel de oude als de nieuwe. Assadaaka betekent vriendschap en vriendschap is net als hoop en geluk gemaakt uit liefde. Assadaaka is ervan overtuigd dat als je mensen en procedures benadert vanuit vriendschap, liefde en respect, terrorisme overwonnen kan worden. Terrorisme is een uiting van angst. Het engelse woord terror betekent letterlijk angst.
Er is veel werk aan de winkel. Wat zijn onze mogelijkheden? Hoe kan een kleine organisatie als Assadaaka invloed hebben op de regelmakers in Den Haag…, Europa….. de wereld? Dat kan alleen maar als wij met z’n allen, oude en nieuwe Amsterdammers, Europeanen, Amerikanen, Afrikanen enzovoort de schouders eronder zetten: …..en ons niet laten leiden door angst maar door liefde en hoop en mogelijkheden.
Ik dank u voor uw aandacht en ik geef nu het woord aan onze panelleden.
Toespraak Ahmed El Mesri op 2 november 2005 - Een jaar na de moord op Theo van Gogh
