Op 8 december jl. organiseerde Stichting Onze Hoop een thema: vrijwilligerswerk en het creeren van binding en over vrijwilligerswerk voor mensen met een handicap! Doelstelling van de themabijeenkomst was om de problematiek van mensen met een handicap die geconfronteerd met discriminatie op de werkvloer zijn zichtbaar te maken voor de sector zorg en welzijn en de politiek. Hier volgt de toespraak van Ahmed El Mesri. voorzitter stichting Onze Hoop.
VRIJWILLIGERSWERK EN HET CREËREN VAN BINDING, inleiding over vrijwilligerswerk voor mensen met een handicap.
Vandaag hebben wij een bijeenkomst over vrijwilligerswerk in het algemeen voor mensen met een handicap en in het bijzonder migranten met een handicap die niet aan vrijwilligerswerk kunnen komen.
Om te weten waar we het eigenlijk over hebben, wil ik eerst stilstaan bij de inhoud en de betekenis van vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk is even nietszeggend als de term ‘werk’ in het algemeen. Als mensen aan je vragen: wat voor werk doe je? en je zegt: ‘Ik werk’, dan is dat niet een volledig antwoord op de vraag. Zo is het antwoord ‘Vrijwilligerswerk’ evenmin een volledig antwoord op de vraag ‘Wat voor werk doe je?’
Vrijwilligerswerk, de term zegt het al, is werk dat mensen verrichten op vrijwillige basis. Dat houdt in dat ze er niet voor betaald krijgen – maximaal een bijdrage in de kosten die ze maken. Maar dat is ook het enige dat de term ‘vrijwilligerswerk’ bindt, want de werkzaamheden zelf zijn even gevarieerd als in de wereld van het werk waar mensen wél voor betaald krijgen.
Ik ben Ahmed El Mesri en weet als mede oprichter en voorzitter van stichting Onze Hoop, de multiculturele vereniging Assadaaka in deze hoedanigheid, alles van het werken met vrijwilligers.
Er zijn legio redenen waarom mensen vrijwilligerswerk doen; de enige reden die er niet bij is, is het verdienen van geld. Van vrijwilligerswerk word je financieel niet beter. Ik wil het hier juist hebben over in welk opzicht je er zelf beter van wordt en je omgeving ook. Wij, van Onze Hoop en Assadaaka, hebben hier al heel veel voorbeelden van gezien, wij hebben gezien hoe mensen in hun voordeel veranderd zijn door het vrijwilligerswerk, of door het vrijwilligerswerk bij andere organisaties en instellingen. Eén van de mooie dingen van vrijwilligerswerk is dat er geen concurrentie is: je verricht werk vanuit een idealistische visie. Je wilt bijvoorbeeld je omgeving schoner en veiliger maken en daarom maak je regelmatig met buurtbewoners de straat schoon, je houdt ‘s avonds een oogje in het zeil, houdt gesprekken met zogenaamde ‘hangjongeren’, die, zo blijkt uit mijn praktijk, vaak alleen maar op zoek zijn naar iets te doen en in het geheel niet het doel hebben om andere mensen lastig te vallen.
Door deze werkzaamheden wordt je betrokkenheid bij de buurt groter, je leert buurtbewoners kennen, je krijgt contact met andere mensen. Dat bevordert de sociale cohesie, dat maakt de buurt daadwerkelijk veiliger en een prettiger buurt om in te leven.
Bij Assadaaka kun je bv. Nederlandse les geven aan mensen die uit een ander land komen en hier in Nederland een bestaan op willen bouwen. Daardoor kom je in contact met andere culturen, met andere levenswijzen en levensvisies en dat is ook voor jezelf een verrijking.
Dat geeft een beter beeld dan de media ons opdringen of zelfs de beelden die politieke partijen ons opdringen, omdat je uit ervaring geleerd hebt en iedere dag nog steeds leert dat ze niet kloppen met de realiteit. Vrijwilligerswerk bindt, het bindt mensen met en zonder beperking aan elkaar, aan de plek waar ze wonen, aan de plek waar ze werken, aan het werk dat ze doen. Betrokkenheid is vaak heel groot bij mensen die vrijwilligerswerk doen en betrokkenheid is in deze tijd extra belangrijk, omdat je soms wel het idee kunt krijgen dat alles uit elkaar aan het vallen is, dat het weer een ‘ieder voor zich en god voor ons allen’ maatschappij aan het worden is, waarin geen begrip is voor de medemens, maar waarin ieder zich juist op zijn eigen eilandje lijkt terug te trekken. Wij, van Onze Hoop en Assadaaka, zetten ons al jaren in voor integratie – maar zonder verlies van je eigenheid – , voor participatie, voor sociale cohesie.
Als je ziet, zoals ik dat dagelijks zie, welke rol vrijwilligerswerk daarin speelt, dan zie je het maatschappelijke belang ervan in, maar tevens ook het persoonlijke belang voor degene die het doet. Mensen groeien, mensen ontwikkelen zich en verpieteren niet thuis, door actief deel te nemen aan de maatschappij, aan de wereld waarin zij leven. In deze tijd, waarin alleen maar doemtijdingen op ons af lijken te komen, is het heel belangrijk om andere kanten te zien, ook van onze visie op werk. Vrijwilligerswerk neemt een serieuze plaats in binnen onze visie op werk in het algemeen, omdat onze maatschappij niet zonder vrijwilligerswerk en vrijwilligers kan. Helaas zijn niet alle gebouwen waar vrijwilligerswerk wordt gedaan, toegankelijk voor mensen met een handicap.
Ook op de werkplek zelf ontbreekt het nog vaak aan faciliteit voor deze doelgroep. Onze achterban wordt vaak geconfronteerd met discriminatie op de werkvloer. Ook dat beschouw ik als een vorm van ontoegankelijkheid.
Vandaag gaan wij hier met u allen over praten, over van gedachten wisselen en in het bijzonder over vrijwilligerswerk voor mensen met een handicap in deze moeilijke tijd van bezuinigingen, politiek klimaat en van crisis. Door deze bijeenkomst gaan wij vrijwilligerswerk herdefiniëren, herbekijken en van het enigszins ‘zielige’ imago dat er voor veel mensen, helaas, nog steeds omheen hangt, ontdoen.
Ik wens u allen een leerzame bijeenkomst toe.
©Toespraak Ahmed El Mesri over vrijwilligerswerk voor mensen met een handicap op 8 december 2011
—
Stichting Onze Hoop zet zich al jaren in voor migranten met een handicap, chronische ziekte, ouderen en hun families om de participatie, integratie en sociale cohesie binnen deze doelgroep te bevorderen. http://www.comiteonzehoop.web-log.nl of .(JavaScript must be enabled to view this email address).