homeVoorpagina whoisWie zijn wij? penZelf schrijven boeiHelp pijlLog in penRegistreer

Verslag conferentie Stadsdeel ‘Jezelf kunnen zijn’ – 4 april 2013

Namens Assadaaka en Onze Hoop waren aanwezig Ahmed El Mesri en Lies Bierenbroodspot. De dagvoorzitter van het Stadsdeel opende de conferentie, heette iedereen welkom en gaf in korte lijnen het programma van de middag.

Ze formuleerde als doel voor de middag om kruisbestuiving te laten plaatsvinden tussen de deelnemende groepen en afgevaardigden van de diverse organisaties.
Toen nam Simone Lamme, beleidshouder van Stadsdeel Oost, het woord. Ze verwoordde het Stadsdeelbeleid als volgt: Het stimuleren van actief burgerschap; inzetten op anti-discriminatie en de erkenning van en verdere integratie van seksuele diversiteit, met name: homo’s, lesbo’s, bi-seksuelen en transgenders (lhbt’s).
Ze ging verder: ‘We willen een diverse stad zijn, ongeacht tot welke “groep” je behoort.’ En verder: Inzetten op anti-disciminatiebeleid. Veiligheid voor iedereen.
Burgerschap: iedereen zet zich in voor elkaar en anti-discriminatie is daar een onderdeel van.
Wat het Stadsdeel specifiek wil doen: zichtbaar en bespreekbaar maken van seksuele diversiteit. Richt zich ook speciaal tot opvoeders: hiermee omgaan met elkaar (b.v. de eigen kinderen) maar/en ook respect voor elkaar.
In de Stadsdeelkrant is er speciale aandacht voor ‘roze’ zaken. 
Hierna nam Guido Kroon het over, hij is speciaal voor Jeugdbeleid bij het Stadsdeel. Hij legde speciaal de nadruk op het stimuleren van burgerschap onder jongeren en van anti-discriminatie. Hij vertelde dat er speciale lesprogramma’s zijn ontwikkeld, zelf opgezet door jongeren van gemengde afkomst (moslim, joods, christen e.a.).
Zijn afdeling zet zich ook speciaal in voor deskundigheidsbevordering van jongerenwerkers en medewerkers van diensten, instellingen en organisaties die met jongeren werken. Daarbij zijn pesten en discriminatie belangrijke, terugkerende onderwerpen.
De bedoeling was dat er nu een film vertoond zou worden over het onderwerp, maar de techniek liet het aanvankelijk afweten na een eerste kort filmpje van een meisje dat gepest werd vanwege haar dik zijn. Een treurig stemmend voorbeeld van wat mensen, jongeren, elkaar kunnen aandoen met hun vooroordelen en hoe dat het hele leven van iemand kan beïnvloeden: eenzaamheid, het gevoel er niet bij horen, niet mee te tellen en dat je leven daardoor een dagelijkse zwarte zware klus is geworden.

Terwijl er iemand werd bijgeroepen om het technische probleem op te lossen werd de aanwezigen gevraagd vast wat te zeggen over het onderwerp, n.a.v. de volgende vraag:
Zijn er verschillen aan te wijzen tussen culturen m.b.t. de houding t.o.v. homoseksualiteit?
Hier kwamen uit het publiek verschillende reacties op.
Daarna, en parallel daaraan, ging het vanzelf verder over het al of niet naar buiten komen met je geaardheid:
• De eigen houding als ouder is heel belangrijk: geen dingen van jezelf verstoppen, want je bent een voorbeeld.
• Een directeur van een basisschool vertelt: ‘Ik kom niet uit voor mijn geaardheid, omdat ik vind dat het iets afneemt van je gezagsfunctie.’
• Iemand anders: ‘Ik kom er ook niet voor uit in mijn functie omdat het mijn functie niet moet kunnen kleuren. Dus ik houd het weg.’
• Iemand anders: ‘Je moet afwegen in welke positie je zit. Als het management niet achter je staat is het niet verstandig om ermee naar buiten te komen.’

Hierna werd de film dan toch nog ingestart, een film met Arie Boomsma die als kernvraag had: Waarom blijf ik met mijn programma’s almaar tegenkomen dat moslimjongeren niet uit de kast komen?
Het antwoord dat uit de film naar voren kwam komt hier op neer: Je moet ofwel kiezen voor je familie ofwel je daarvan losmaken en je geaardheid geheim houden. In de moslimscultuur bestaat geen ‘kast’ waar je uit kunt komen. Je bent in de moslimcultuur niet alleen zelf homoseksueel, maar je ‘besmet’ er a.h.w. je familie mee. Dat maakt het tot een duivels dilemma en er is dan ook geen sprake van ‘uit de kast komen’.

Na de film werden reacties gevraagd uit de zaal:
• Iemand zegt: In kleine kring beginnen met uit de kast komen.
• Iemand anders vraagt zich af: Waarom zou je per se een moslim uit de kast moeten halen?
De kernvraag wordt geformuleerd:
Wat gaan we hier aan doen?
Het proces van je bewust worden (van je geaardheid) en uit de kast komen – welke stappen zitten daartussen?
Een veilige setting – is dat genoeg?
Wat kunnen we in ons dagelijks leven hier aan doen?

Op dit punt werd ons gevraagd om als organisatie 4 punten op een flap te schrijven:
1. De naam van je organisatie
2. Wat doe je nu?
3. Wat ga je doen?
4. Wat heb je nodig?

Hierna kon je rondlopen om de flappen van anderen te lezen, mensen aan te spreken en vragen te stellen, en om te kijken met wie/welke organisatie je een verbinding ziet.
Assadaaka en Onze Hoop hebben al enige tijd een samenwerkingsverband over dit onderwerp met De Bloem en Stichting Sadhna, en met Connecting Differences.
De thematiek en problematiek die deze middag naar voren kwamen waren ons dan ook niet vreemd en veel van de reacties hadden wij tijdens onze bijeenkomsten ook gehoord.
Ahmed had voor de gelegenheid zijn toespraak al klaarliggen waarin hij melding maakt van reeds jarenlang bestaand werk aan het integreren van buurtbewoners met elkaar, aan het bespreekbaar maken van taboe-onderwerpen, aan het debatteren over gevoelige onderwerpen – waaronder met name homoseksualiteit – en het inzetten op jongeren en anti-discriminatie. Echter, aan het eind van de conferentie bleek, nadat Ahmed had aangegeven nog te willen spreken, dat de spreektijd plotseling ‘op’ was en moest hij met stemverheffing van zich laten horen om nog ‘aan de beurt’ te komen met zijn verhaal. Voor hem voelde dat alsof hij, ook nog als gehandicapte, niet serieus werd genomen. Hij heeft toen zijn verhaal alsnog voorgelezen, waarin hij bepleitte dat het hard nodig is dat het onderwerp nog veel meer aandacht krijgt om te kunnen komen tot een buurtsamenleving waarin je meetelt om wie je bent als jezelf. En de afsluitende kernzin luidde: ‘Onze inbreng voor vandaag is: laat die boodschap zèlf ’t zwaarst wegen, en niet wie het meest aan de weg timmert of de mooiste papieren heeft.’ Hij kreeg daarvoor terecht groot applaus.

De conferentie werd afgesloten met een maaltijd.
Terugkijkend zien wij een middag waarop het Stadsdeel het gezicht laat zien met een goed geformuleerde nieuwe insteek, in samenwerking met allerlei professionele of semiprofessionele organisaties (die kunnen rekenen op subsidie?).
De realiteit daarnaast is dat Assadaaka (en later Onze Hoop) al jarenlang bezig is, vaak vechtend tegen de bierkaai om erkenning en facilitering, om op buurtniveau aandacht te vragen voor dit onderwerp, om het breder bespreekbaar te maken en de diverse bevolkingsgroepen van de buurt nader tot elkaar te brengen. Dus ‘nieuw’ is de aanpak van het Stadsdeel zeker niet, dat moge duidelijk zijn. Het zou het Stadsdeel sieren als die erkenning nu eens ruimhartig zou komen in de broodnodige ondersteuning qua facilitering voor ons werk!

Meer informatie:

Assadaaka Community
Plantage Middenlaan 14-1
1018 DD Amsterdam
Telefoon: 020-7525131-06-47440672
E-mail: .(JavaScript must be enabled to view this email address)
Website: http://www.assadaaka.nl

Gepost door kamal
Cafe • (0) CommentaarPermalink



Naam:

Email:

URL:

Smileys

Onthoud mijn persoonlijke informatie

Mail me bij vervolg-commentaar


Terug naar de hoofdpagina

Zoeken

geavanceerd zoeken