homeVoorpagina whoisWie zijn wij? penZelf schrijven boeiHelp pijlLog in penRegistreer

Vooroordelen, discriminatie en racisme

rasiIn Nederland, ook in Amsterdam zijn er helaas nog veel Vooroordelen en is er nog steeds sprake van Discriminatie en Rascisme onder de mensen en tussen groepen.

VOOROORDELEN
Wat zijn vooroordelen?
Een vooroordeel is een mening die mensen al bij voorbaat in hun hoofd hebben over andere (groepen) mensen, zonder te weten of het wel klopt met de feiten.
Dus: als je op grond van zaken als iemands uiterlijk, afkomst of religie je mening al over iemand klaar hebt, zonder dat je die persoon eigenlijk kent, heb je een vooroordeel.

Hoe ontstaan vooroordelen?
Iedereen is verschillend, maar er bestaan ook veel overeenkomsten tussen mensen. Mensen worden vaak in groepen ingedeeld aan de hand van zulke overeenkomsten. Voor het spraakgebruik is het wel gemakkelijk, om over zwarten, blanken, Marokkanen, Turken, Surinamers, Nederlanders,
christenen, Hindoes, moslims of niet-gelovigen te spreken. Maar het heeft wel nadelen, wanneer mensen niet in de eerste plaats als één persoon (individu) worden gezien, maar als groep. Er ontstaan beelden, ideeën en meningen over groepen die een hardnekkig bestaan kunnen leiden, zelfs wanneer ze niet kloppen of maar voor een deel van de leden van die groep opgaan. 
Van veel beelden, ideeën en meningen die in het verleden zijn ontstaan, zien mensen nu de onzin in. Zoals het idee dat blanken slim zijn en zwarten dom. Of dat alle Nederlanders op klompen lopen of wiet roken. En dat Marokkanen stelen en gewelddadig zijn.

Wie hebben vooroordelen?
Bijna alle mensen hebben wel vooroordelen over mensen uit andere groepen. Nederlanders over Marokkanen, Marokkanen over Nederlanders, Turken over Surinamers, Surinamers over Turken, enzovoorts, enzovoorts. Vooroordelen zijn echter niet alleen gebaseerd op afkomst. Over verschillen tussen vrouwen en mannen en tussen homoseksuelen en heteroseksuelen bestaan ook veel vooroordelen.

Wat zijn de gevolgen van vooroordelen?
Vooroordelen zijn vaak negatief en kloppen meestal niet met de werkelijkheid. Daardoor hebben ze pijnlijke gevolgen. Vooral als ze als excuus worden gebruikt om iemand oneerlijk te behandelen: vooroordelen kunnen leiden tot discriminatie.
Door vooroordelen krijgen mensen niet de kans om te laten zien wie ze zijn of wat ze kunnen.
Islamitische vrouwen die hoofddoekjes dragen, hebben bijvoorbeeld meer moeite om aan een baan of stage te komen dan andere vrouwen. Sommige werkgevers onderzoeken namelijk niet of die vrouwen geschikt zijn voor een functie, maar laten zich bij voorbaat afschrikken door het hoofddoekje en de ideeën die ze hebben over vrouwen met hoofddoekjes. Hetzelfde geldt voor mannen met grote baarden en kaftans aan die gaan solliciteren.

Bovendien creëert het hebben van vooroordelen verwarring. Zo is het voor nogal wat mensen hier niet duidelijk of jihadisten vechten met de rebellen tegen het regeringsleger van de Syrische dictator Assad of dat ze puur vechten voor een islamitische staat met IS. Deze extreme jihadisten worden vaak op een hoop gegooid met activistische rebellen: ze vechten allemaal voor een Islamitische Staat wordt dan beweerd, terwijl dat feitelijk niet zo is. Een gevaarlijke ontwikkeling!

Hoe kun je vooroordelen bestrijden?
Vooroordelen zijn hardnekkig en daarom moeilijk te bestrijden. Maar niemand wordt met vooroordelen geboren. Ze zijn aangeleerd, en kunnen dus ook weer worden afgeleerd. Daarom is het altijd belangrijk te controleren of ideeën over mensen wel kloppen. Voordat je een oordeel velt, kun je aan iemand vragen waarom hij iets doet.
Maar is het dan niet zo dat Marokkaanse vrouwen minder vaak werken dan Surinaamse vrouwen, of dat er naar verhouding meer Antilliaanse dan andere Nederlanders in de gevangenis zitten? Ja, dat soort verschillen zijn er wel. Het is ook goed om daar naar te kijken, te onderzoeken hoe het komt dat die verschillen er zijn en wat je daar aan kunt doen.

Voorbeelden van elkaars vooroordelen, in dit geval tussen Nederlanders en Marokkanen:

Nederlanders over Marokkanen:
• Ze kunnen niet tegen kritiek. Het is nooit hun schuld, het is altijd discriminatie.
• Ouders weten niet waar hun kinderen uithangen. Die kinderen doen op straat waar ze zin in hebben, omdat ze thuis niks mogen.
• Ze houden van dure dingen, maar ze stelen liever dan dat ze er voor werken.
• Ze vinden alle Nederlandse vrouwen hoeren. Ze gaan met hun Nederlandse vriendinnetjes naar bed, voordat ze met hun maagdelijke bruid uit Marokko trouwen.
• De vrouwen mogen niks. Eerst worden ze in de gaten gehouden door vaders, broers, ooms en neven, daarna door hun mannen.
• Ze zijn altijd te laat. Als ze al komen opdagen.
• Ze willen niet werken voor Nederlanders, al helemaal niet als het vrouwen zijn. Ze accepteren gewoon geen gezag.
• Geweld is voor hun normaal, omdat ze als kind allemaal worden geslagen.
• Ze denken dat alle Nederlanders ongelovigen zijn en zullen branden in de hel. Religie is alles voor hen.
• Ze willen zich niet aanpassen. Ze willen de boel hier overnemen.

]]>Marokkanen over Nederlanders:
• Ze zijn gierig.
• Ze houden niet van Marokkanen. Ze voelen zich superieur aan ons met hun zogenaamde verlichting.
• Ze doen alsof ze heel zakelijk zijn, maar intussen is alles vriendjespolitiek.
• Ze doen onbeschoft tegen je en noemen dat vrijheid van meningsuiting.
• Alles draait bij hun om seks.
• Ze zijn saai. Hun levens zijn helemaal uitgestippeld, woensdag gehaktdag en elk jaar naar de camping.
• Ons kent ons. Of het nou in de disco is of op kantoor, als Marokkaan kom je er niet tussen.
• Ze willen dat je jezelf verloochent. En als je het niet doet, kom je nergens.
• Nederlandse kinderen mogen alles van hun ouders; ze noemen hun vader gewoon Kees.
• Nederlandse vrouwen leven als mannen. Tegen de tijd dat ze kinderen willen, is het te laat.
(Bron: Samira Ahli en Charlotte Huisman, Volkskrant 3 december 2008)

Meldpunt DeRadicalisering
Om de vooroordelen wat betreft Jihadisme en Radicalisering te bestrijden, en objectieve informatie over Jihadgangers en IS te geven, is onlangs door Assadaaka het Meldpunt Deradicalisering gelanceerd!

Bij dit Meldpunt kan door vrijwilligers aan geïnteresseerden duidelijk worden gemaakt wat zoal de beweegredenen kunnen zijn voor jonge mensen, veelal adoloscenten, om zich o.a. bij IS aan te sluiten. Bovendien kan worden verhelderd dat het begrip Jihad wat in de Koran juist een Goede Daad betekent!, voortdurend door de media en mensen met vooroordelen fout geïnterpreteerd wordt en slechts als Heilige Oorlog wordt gezien, een grote en onterechte misvatting!

DISCRIMINATIE
Ook al zijn we er ons misschien niet altijd van bewust, toch is er behalve genoemde vooroordelen ook nog veel discriminatie in Nederland.

Wat is discriminatie?
Discriminatie is het ongelijk behandelen van mensen op basis van kenmerken die er helemaal niet toe doen, zoals afkomst, huidskleur, sekse en seksuele voorkeur. Deze kenmerken zeggen immers niets over de capaciteiten van mensen.
Als iemand als koerier geen baan krijgt omdat hij of zij geen rijbewijs heeft, is dat volkomen terecht. Tenminste, als het niet om een baan als fietskoerier gaat. Maar als iemand niet wordt aangenomen omdat hij of zij zwart, vrouw of homo is, dan is er sprake van discriminatie. Vaak spelen vooroordelen hierbij een rol.
Het verschil met vooroordelen is, dat het bij discriminatie niet alleen gaat om gedachten en ideeën, maar vooral ook om wat gedaan en gezegd wordt. Discriminatie heeft alles te maken met gedrag en uitlatingen in de omgang met anderen.
Welke soorten discriminatie zijn er?

Er zijn verschillende kenmerken waarop gediscrimineerd wordt. De meest voorkomende zijn:
- huidskleur, ras of afkomst
- geslacht (man / vrouw)
- seksuele voorkeur (homoseksueel / heteroseksueel)
- leeftijd
- handicap

Voorbeelden:
Jennifer solliciteert bij een garagehouder naar de functie van monteur. De garagehouder neemt haar niet aan omdat het ‘mannenwerk’ is.
Dit is discriminatie op grond van geslacht.

Yousef wordt niet binnengelaten bij een disco. De portier zegt dat hij er niet volgens dress-code uitziet, maar eigenlijk wil de portier geen Marokkanen binnen. Dit is discriminatie op grond van ras.
Aylin wordt afgewezen voor een stageplek bij een bank. De manager legt uit dat hij slechte ervaringen heeft met Turkse stagiaires en dat hij daarom geen Turken meer aanneemt.
Dit is een voorbeeld van discriminatie op grond van afkomst.

Wie discrimineert en wie wordt er gediscrimineerd?
Iedereen kan discrimineren of gediscrimineerd worden, bij welke groep je ook hoort.
In de praktijk zijn de gevolgen van discriminatie groter wanneer iemand ergens veel invloed of macht heeft. Dus bijvoorbeeld wanneer het gaat om een schooldirecteur, een werkgever, een elftalleider of een portier. Wanneer een groep discrimineert die in de meerderheid is, zijn de gevolgen ook groter dan wanneer een minderheid dat doet. Het is erger wanneer je door een hele klas of de hele buurt wordt buitengesloten dan wanneer een enkeling dat doet.
Bij antidiscriminatiebureaus (ADB’s) en meldpunten kan iedereen een klacht indienen of melding doen van discriminatie. Bij het registeren van de klachten wordt vermeld uit welke etnische groep degene die gediscrimineerd is komt. De jaarlijkse overzichten van alle klachten (‘Kerncijfers’) zijn op te vinden. Let op! Het gaat alleen om de klachten die gemeld zijn. De cijfers vertellen dus niet hoeveel mensen in werkelijkheid gediscrimineerd zijn: lang niet alle gevallen worden gemeld.

Waarom discrimineren mensen?
Dat is een lastige vraag, omdat het heel moeilijk te onderzoeken is wat mensen beweegt om anderen te benadelen of uit te sluiten. Mensen kunnen verschillende redenen hebben, bewust of onbewust, om te discrimineren. Waarschijnlijk hebben angst voor het onbekende en onzekerheid hier veel mee te maken.
Sommige mensen ervaren andere groepen, die bijvoorbeeld een andere huidskleur, religie of cultuur hebben dan zijzelf, als een bedreiging. Ze zien andere groepen als concurrentie, bijvoorbeeld bij het vinden van een baan, een woning of een opleiding. Jaloezie kan daarbij een rol spelen.
Mensen vrezen soms ook dat hun eigen cultuur minder belangrijk wordt of verandert door de invloed van andere groepen. Eigenlijk is dat raar, want culturen veranderen sowieso voortdurend. Wat tien jaar geleden nog heel gewoon was, vind je nu vaak vreemd of ouderwets.

Discriminerend gedrag kan ook voortkomen uit de behoefte zich af te zetten tegen andere groepen. Met name jongeren en adolescenten zijn vaak op zoek naar hun eigen identiteit. Wie ben ik? Waar hoor ik bij? Zij zoeken de ‘bescherming’ van een groep: het is prettig om ergens bij te horen.
Deze behoefte aan een groepsidentiteit zie je bijvoorbeeld ook terug bij het ontzag die IS, als een soort guru, heeft onder kwetsbare jongeren en adolescenten heeft, om te gaan strijden in Syrië voor een islamitische staat.

Om nog eens extra te benadrukken bij welke groep ze horen, zetten ze zich af tegen andere groepen. Er ontstaat een sfeer van ‘wij’ en ‘zij’. Waarbij ‘wij’ staat voor alles wat goed is en ‘zij’ voor wat niet deugt. Deze negatieve sfeer kan, zeker als er ook vooroordelen zijn ten opzichte van de andere groep, leiden tot discriminatie.
Wat soms ook meespeelt, is het ‘zondebok’-principe. Mensen vinden het vaak makkelijk om anderen de schuld te geven van dingen die fout gaan. Van de achteruitgang van de wijk of hoge werkloosheid bijvoorbeeld. Het meest voor de hand liggend is dan om de schuld te geven aan mensen over wie je al een negatief beeld of vooroordelen hebt, of mensen die tot een minderheidsgroep behoren en zich moeilijk kunnen verweren. Dit versterkt het ‘wij tegen zij’-gevoel.

Wat doet de overheid tegen discriminatie?
De overheid maakt regels en wetten, waarin staat hoe we in Nederland met elkaar horen om te gaan.
De wet is heel duidelijk over discriminatie. In Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet staat dat discriminatie verboden is: ‘Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.’
Er zijn nog meer regels en wetten op het gebied van discriminatie, ook internationaal. Kijk verder bij Wetgeving / bestrijding van discriminatie.
Omdat het verboden is, wordt er niet zo snel openlijk gediscrimineerd. Maar via allerlei omwegen gebeurt dat vaak toch. Bewust of onbewust.

Wat kan ik zelf doen tegen discriminatie?
Je kunt op verschillende manieren iets doen tegen discriminatie:
Reageren
Hoor je iemand een rotopmerking maken over bijvoorbeeld die ‘kut Marokkanen’, een beledigende grap maken over een meisje met een hoofddoek of ben je er getuige van dat iemand wordt gediscrimineerd, zeg er dan iets van. Want als jij je mond houdt, denkt de ander dat hij gewoon z’n gang kan gaan. Ook voor degene over wie de opmerking gaat, is het goed om te merken dat hij of zij niet alleen staat.
 
Wat je kunt zeggen, is afhankelijk van de situatie. Ken je de betrokkenen, zijn het vreemden, kom je toevallig voorbij? Tegen klasgenoten of vrienden kan het gemakkelijker zijn om iets te zeggen dan tegen een onbekende.
Wanneer iemand een discriminerende opmerking of grap maakt, wil je daar misschien het liefst gelijk tegenin gaan. Maar het is vaak beter om te proberen rustig te blijven en die ander te laten nadenken over wat hij of zij zegt. Je stelt dan zo kalm mogelijk vragen. Weet je dat wel zeker? Hoe kom je aan die informatie? Meen je dat echt? Denk je dat het voor iedereen geldt? Heb je het zelf meegemaakt, of heb je het van horen zeggen?
Op deze manier vragen stellen heeft vaak tot gevolg dat de ander moet nadenken over wat hij gezegd heeft en dat hij zich gaat afvragen of hij wel gelijk heeft. Bedenk wel: jij hoeft niet precies te weten hoe het zit en je mag altijd vragen stellen. Want de ander zegt, roept of beweert iets en moet dat uit kunnen leggen.
Als je, om wat voor reden dan ook, de discussie niet aandurft, dan zijn er ook andere manieren om duidelijk te maken dat je het er niet mee eens bent. Je kan bijvoorbeeld weggaan. Maar zeg dan wel waarom je weggaat. Laat bijvoorbeeld merken dat je geen zin hebt om naar vooroordelen of beledigende grappen te luisteren. Op deze manier heb je in elk geval duidelijk gemaakt wat je ervan vindt en hoef je verder niet direct de confrontatie aan te gaan.

Melden
Ook als je zelf slachtoffer bent van discriminatie kan je er werk van maken. Denk eraan dat je niet alleen staat. Probeer in je directe omgeving iemand te vinden die je kan helpen of waarmee je kan praten. Dat kunnen je ouders zijn, een vriend, een vriendin, een wijkagent, een leraar of een mentor die naar je wil luisteren. Blijf er niet mee rondlopen.
Nederland heeft antidiscriminatiebureaus (ADB’s) waar je kunt melden als jij of iemand anders gediscrimineerd bent, en waar je hulp kunt krijgen. De lijst met adressen staat op onze website.
Je kunt ook bellen naar de Discriminatie meld- en advieslijn: 0900-2 354 354. Je wordt dan doorverbonden naar het ADB bij jou in de buurt. De Discriminatie meld- en advieslijn kost € 0,10 per minuut.

Op school
Meedoen aan de projecten School Zonder Racisme (voortgezet onderwijs) of [ÉÉN] Gelijke behandeling voor iedereen (basisonderwijs) is een goede manier om te zorgen dat discriminatie op jouw school geen kans krijgt. Scholen die zich aansluiten bij School Zonder Racisme of [ÉÉN] krijgen allerlei mogelijkheden en middelen om discriminatie ter discussie te stellen.
Welke organisaties doen iets tegen discriminatie?
Er zijn in Nederland verschillende organisaties die zich inzetten tegen discriminatie. Er zijn landelijke organisaties waar je terecht kunt voor advies en informatie, lokale antidiscriminatiebureaus waar je terecht kunt om discriminatie te melden, er zijn groepen die acties en evenementen organiseren en nog veel meer. Ook zijn er veel internationale organisaties, die met elkaar verbonden zijn in netwerken.

Een overzicht van de belangrijkste organisaties vind je op website van http://www.Art1.nl.

RACISME
Wat is racisme
Racisme is het als ongelijkwaardig zien en behandelen van mensen op grond van verschillen in huidskleur, cultuur of afkomst.
Racisme gaat daarmee een stap verder dan vooroordelen en discriminatie. Bij racisme komt het maken van ongeoorloofd onderscheid of het ongelijk behandelen voort uit het idee dat niet alle mensen gelijkwaardig zijn. Mensen die ervan uitgaan dat bepaalde mensen, op grond van hun huidskleur of afkomst, minder waard zijn dan anderen, zijn racisten. Racisten discrimineren stelselmatig mensen die volgens hen tot een minderwaardige groep behoren.
Met het gebruiken van de term ‘racisme’ moet je dus voorzichtig zijn. Iemand die discrimineert hoeft nog geen racist te zijn.
Omdat het taboe is om racistische opvattingen rond te strooien, zal iemand niet snel toegeven dat zijn gedrag wordt ingegeven door racistische opvattingen.
In Nederland zijn racistische ideeën nog niet verdwenen, maar de overtuigde racisten zijn bijna uitgestorven. Dat blijkt ook uit het feit dat racistische partijen uit de politiek verdwenen zijn.

Wat is ‘ras’ precies?
In de negentiende eeuw werden er zogenaamde wetenschappelijke theorieën ontwikkeld, die stelden dat mensen in rassen konden worden ingedeeld. Hiermee wilden Europeanen aantonen dat blanke mensen superieur waren aan donkere mensen. Deze ideeën werden gebruikt als rechtvaardiging voor slavernij en jodenvervolging. Maar hoezeer er ook aan het bewijs is gewerkt, het bestaan van rassen is nooit aangetoond. Het tegendeel komt steeds duidelijker vast te staan: de mensheid is niet in te delen in rassen. Door de onderlinge verschillen tussen mensen, is ieder mens op zich uniek. Verschillen in aanleg, uiterlijk, enzovoort zijn binnen elke groep per individu te groot om de mensheid op basis van deze verschillen in categorieën in te delen. Er is maar één ras, het menselijk ras.

De term ‘ras’ wordt nog wel gebruikt, dat is soms verwarrend. Het is vooral een juridische term, die gebruikt wordt in wetten en regels. Ras betekent voor de wet: huidskleur, afkomst of nationale of etnische afstamming. Maar ook begrippen als ‘buitenlanders’, ‘vreemdelingen’ en ‘asielzoekers’ kunnen onder het begrip ‘ras’ vallen. Zo is het bijvoorbeeld verboden bij een winkel aan te geven dat maar twee asielzoekers tegelijk naar binnen mogen. Daarmee discrimineert de winkelier op grond van ras.

Concluderend: er is nog veel werk aan de winkel voor iedereen om Nederland en Amsterdam te ontdoen van Vooroordelen, Discriminatie en Rascisme!

Bronnen:
-Assadaaka: Meldpunt DeRadicalisering;
-Website: http://www.Art.1.nl.;
-Samira Ahli en Charlotte Huisman, Volkskrant 3 december 2008

Gepost door ahmed
Cafe • (0) CommentaarPermalink



Naam:

Email:

URL:

Smileys

Onthoud mijn persoonlijke informatie

Mail me bij vervolg-commentaar


Terug naar de hoofdpagina

Zoeken

geavanceerd zoeken