Het zal wel weer aan mij liggen maar na een jaar Vogelaar en nog veel meer jaren vergelijkbare lokale politiek vind ik mijn buurt er bepaald niet prettiger op. Een jaar ben ik weggeweest, en ik ken de buurt al niet meer terug. Al mijn overburen zijn verhuisd en daar begint het dan nog maar mee.
De mooiste pleinen hebben gapende gaten. Er staan overal grote auto’s. Er ligt meer zwerfvuil dan ooit tevoren en er staat permanent grofvuil naast de ondergrondse containers. Er is weer wildplak. En tenminste 10 winkels hebben een ander heenkomen gezocht dan de Javastraat. Het is in elk geval geen plek meer om gezellig mediterraan te winkelen, of de Azarbeidjanse coalitie (pvda, groenlinks, vvd) moet Kroatië in gedachten hebben gehad.

Klik hier om verder te lezen

Het is al weer enige tijd geleden dat ik verliefd werd op een onmogelijke vrouw. Dit is op zich een fantastisch gevoel, ontspruitend uit het zogenaamde limbische systeem aka het ‘reptielengeheugen’, welke volgens mij tevens een emotionele antennefunctie vervult die menigeen verwart met ‘het derde oog’ in de zin dat het de bron is om dingen op te merken nog voor dat er gedachten over worden gegenereerd.

Klik hier om verder te lezen