RTL nieuws heeft, met een beroep op de WOB gevraagd de ranglijst van de 40 grootste probleemwijken bekend te maken. Dat heeft Minister Vogelaar 4 juli afgewezen. Tegen dit besluit is RTL Nieuws in beroep gegaan en de Amsterdamse Rechtbank heeft nu RTL nieuws in het gelijk gesteld. Toch weigert minister Vogelaar nog steeds om de lijst openbaar te maken. De reden daarvoor is dezelfde als die de Rechtbank naast zich neer heeft gelegd: Bekendmaking van de rangorde zou leiden tot verdere stigmatisering, de lijst werkt immers al stigmatiserend, volgens de minister. Nu de lijst uitblijft, moeten we die zelf maar gaan gokken. *tromgeroffel. Ik gok op een top 3 plaats voor de Indische Buurt.

Klik hier om verder te lezen

Van de weblog van Metz
Misschien moet ik de lokale lokale overheid melden dat ik een paar weken op vakantie ben. Dat ze mijn voordeur dus moeten overslaan bij het zorgzoekend belletjetrekken, het nieuwste speeltje van een opdringerige overheioverheid melden dat ik een paar weken op vakantie ben. Dat ze mijn voordeur dus moeten overslaan bij het zorgzoekend belletjetrekken, het nieuwste speeltje van een opdringerige overheid. Als ik de notitie “Achter de voordeur in de Indische Buurt” van mijn stadsdeel goed begrijp, zit het er namelijk dik in dat mijn voordeur binnen de caseload van de 880 in mijn buurt te trekken belletjes valt. Waarom, zult u zich afvragen? Is er wat mis in huize Metz?
Nee! En daarom juist.

Klik hier om verder te lezen

Een flipperkast geeft even een seintje als hij op tilt slaat. De NS-kaartjesautomaat doet niets van dit alles. Als waren wij allen beiaardiers zo hard ramt het spitspubliek op de knopjes dat het ding waarlijk onbruikbaar is.
Niet helemaal onbruikbaar, een retourtje Utrecht kan nog net. Maar je moet de grenzen niet te hoog leggen.  Mijn conversatie met de automaat leidde vandaag om half negen ‘s ochtends tot een opstootje. Of zoals dat heet in modern media-jargon: een rassenrel.

Klik hier om verder te lezen

Van de website van Metz Binnenkort melden zich voor mijn voordeur ambtenaren die áchter mijn voordeur willen komen. Elke zichzelf respecterende gemeente kiest tegenwoordig een wijk uit waar de onderdanen deur achter deur worden gevisiteerd. Ik woon in zo’n wijk. “Achter de voordeur in de Indische Buurt” heet het project dat ruim 1 miljoen euro kost. Mijn postcode geeft aan dat ik doorgelicht moet worden. Heb ik schulden? Sla ik mijn dochter? Ben ik eenzaam? Gek? Zou ik niet eens moeten gaan werken? Mis ik subsidie?
Iets in mij verzet zich tegen deze individuele benadering op collectieve basis.

Klik hier om verder te lezen