homeVoorpagina whoisWie zijn wij? penZelf schrijven boeiHelp pijlLog in penRegistreer

eindigend liefdesverdriet

Het is al weer enige tijd geleden dat ik verliefd werd op een onmogelijke vrouw. Dit is op zich een fantastisch gevoel, ontspruitend uit het zogenaamde limbische systeem aka het ‘reptielengeheugen’, welke volgens mij tevens een emotionele antennefunctie vervult die menigeen verwart met ‘het derde oog’ in de zin dat het de bron is om dingen op te merken nog voor dat er gedachten over worden gegenereerd.

Verliefdheid komt altijd onverwacht, en je merkt het pas op als het te laat is, dwz, er was al helemaal niets tegen te doen, maar je merkt het pas als het al diep is ingeslagen. Je kunt het opmerken aan je stunteligheid, in het bijzonder in aanwezigheid van de persoon waar je mee in liefde bent gevallen. Dan is niets anders meer belangrijk, of beter, worden de reguliere zaken naar de achtergrond verdrongen.
Je gaat ervoor. En als het wederzijds is, tja dan wordt het misschien nog wat!

Eigenlijk is het verliefdwordingsproces een soort van biologisch bij de neus worden genomen, en duurt het lang genoeg om beschermend op te treden tijdens en na het kinderen krijgen. De verliefdheid kan lang duren dus. Helaas ook als het feest niet door gaat….

Dan treedt een tijd van verwarring is, immers je wordt verscheurd door tegenstrijdige gevoelens, want omdat je van de persoon houdt, respecteer je (in dit geval) haar keuze onvoorwaardelijk. Maar het druist in tegen je gevoelens. Tegelijkertijd is niemand anders meer belangrijk, en voel je jezelf totaal alleen. Voorheen was je misschien ook al alleen, alleen toen voelde het niet zo aan. Voordat je verliefd werd was het waarschijnlijk ook niet eens interessant om te weten of die ander alleen was, maar daarna des temeer.

Nu zul je zeggen dat je wat slimmer en strategischer dingen zou kunnen aanpakken, maar mijn visie is juist dat die bovenaangestipte antenne het best de weg kan wijzen, want die neemt op eerlijke wijze waar.



verliefd op een onmogelijke vrouw of onmogelijk verliefd op een vrouw? wink

Reactie: 1 gepost door:ZaZkia  op  06/22  om  09:01 AM


De verliefdheid bleek mogelijk, de vrouw niet doublewink

Reactie: 2 gepost door:marco - Rotterdam  op  06/22  om  04:28 PM


Ik moet zeggen, sinds ik weer ben begonnen te roken (ngeveer één pakje halfzware shag per week) viel het mij op dat ik aanmerkelijk minder verdrietige momenten tegenkwam. Het lijkt wel alsof een zeker emotioneel gemis wordt verzacht, of verdoofd, of gecompenseerd of zoiets. Dat vraagt natuurlijk om replicatie. Het roept bij mij ook de vraag op of we met zijn allen in deze maatschappij nu nog meer emotioneel gaan lopen reageren met al die stoppen met roken campagnes.

Overigens heeft roken een lange geschiedenis in de zin van voor- en tegenstanders:

Hitler, ooit zelf een straffe roker, profileerde zich nadrukkelijk als geheelonthouder tegenover tabaksliefhebbers als Churchill, Stalin en Roosevelt. Ook Franco en Mussolini lieten rookwaar links liggen.

Dat is te lezen in de Volkskrant.

Pas in combinatie met andere stoffen, zoals acetaldehyde, is nicotine heel verslavend. ‘Acetaldehyde zit niet alleen in sigarettenrook, maar is ook het afbraakproduct van alcohol. Dat verklaart waarom drinken en roken elkaar versterken, en waarom je moet spreken over een tabaksverslaving, en niet over een nicotineverslaving. [...] ‘Nicotine is een heel klein molecuul dat heel snel wordt opgenomen in het bloed, en al binnen tien seconden in de hersenen zit. Het beloningssysteem in de hersenen wordt dus razendsnel bediend; daarom is roken verslavender dan heroïne of cocaïne, waarbij dat proces veel langer duurt. De hersenen leggen bijna onmiddellijk een verband tussen de daad en de beloning. Dat maakt roken extreem verslavend.’ [...] ‘Eerst was het de duivel die ons parten speelde, toen waren het onze seksuele driften, en nu zijn het stofjes die ons verslaafd maken aan vanalles en nog wat. De duiveluitdrijvers van toen zijn de verslavingsuitdrijvers van nu. Wat dat betreft zijn de Middeleeuwen nog springlevend.’’

Maar de effecten op het emotionele platform zullen dus nog nader onderzocht moeten worden, lijkt me…

Reactie: 3 gepost door:marco - Rotterdam  op  06/22  om  05:41 PM


Ik ben eindelijk op het idee gekomen om de engelse vertaling van liefdesverdriet op te zoeken, en kwam daar een goed recept tegen. Maar misschien is het makkelijker toe te passen als de ergste emoties voorbij zijn…

Reactie: 4 gepost door:marco - Rotterdam  op  06/27  om  02:40 PM


Engels is een universele taal.

Reactie: 5 gepost door:Jan Hollander  op  06/27  om  05:06 PM


Share |
Commenting is not available in this channel entry.

Terug naar de hoofdpagina

Zoeken


geavanceerd zoeken

Externe Links


Nieuwssites

Persoonlijke Sites

Overheid

Lokale Partijen

Overig