Het gonst weer eens in ons kikkerlandje met de bescheiden naam Nederland. Paul Scheffer heeft een boek geschreven en hij wordt sindsdien gemakshalve over één kam geschoren met dubieus denkende demagogen zoals Filip de Winter, Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali. Kennelijk hebben wij Nederlanders dus wel iets met schaapachtigen waaronder ook de geit gemakshalve gerangschikt kan worden. Te laat voor Theo, deze ontdekking van het hernieuwde Nederlandse landschap.
In het op vrijdag 5 oktober verschenen interview in Dagblad De Pers, met de veelbelovende titel ?Opstand van de elite?, laat Scheffer ons, het Nederlandse volk, weten dat hij geen racist is en ook geen fascist, laat staan een Islamhater. Paul Scheffer is een erudiet man, getuige de torenhoge boekenstapels in zijn kamer. Zijn boek: Het land van aankomst, is het resultaat van zeven jaar lang lezen, denken, schrijven, weer lezen, weer denken en weer schrijven. Scheffer is niet over één nacht ijs gegaan en daarom alleen al heeft hij méér dan gehoon alleen uit de wachtkamer van ons politieke landschap, de Tweede kamer, verdiend.
En toch, toen ik het interview las dacht ik: ?Paul, met al je eruditie slaag je er niet in om in gewone bewoordingen, immers het gratis verkrijgbare Dagblad de Pers wordt gelezen door gewone mensen, zo gaat althans het verhaal in de wandelgangen van de betaalde dagbladpers, te vertellen waar het probleem nu echt zit. Nee, dat kun jij ook niet vertellen, want daarvoor leef jij te afgezonderd van de gewone man en zijn vrouw. Wie dineert met Ayaan Hirsi Ali, de in haar kinderjaren verminkte vrouw wier haat jegens de Islam de weg heeft vrij gemaakt om dierenkenner Theo van Gogh gelegitimeerd volgens de regels van fanatieke gelovigen aan het mes te rijgen, kan niet overtuigend genoeg overbrengen dat hij er totaal andere normen en waarden op na houdt dan ene Màxima, de toekomstige koningin der Nederlanden. Immers Màxima probeert volgens haar erudite kijk op het leven, ze heeft ook gestudeerd, leest en reist veel en als ze geen tijd heeft om te lezen wordt ze ingelezen door allerlei erudiete figuren, een bijdrage te leveren aan het allochtonenvraagstuk en dan gevraagd nog wel.
?Opstand van de elite?, klinkt als: ?De bestorming van de Bastille?. Wanneer je VN nummer veertig erbij pakt en de column Cake van mijn gewaardeerde collega Sanders leest, zo trekt deze ook de parallel met ?La douce France? van de ooit vermaledijde Zonnekoningachtigen en vergelijkt hij Màxima met Marie Antoinette. De naïeve onnozelheid van beide dames zal uiteindelijk leiden tot de neergang van de elite en we weten uit de geschiedenisboekjes dat het rood van de SP, weliswaar gehypt als tomaat, zoveel meer betekent dan de onschuldige vrucht. Bloed, zweet en tranen, daar gaat het om. Het allochtonenvraagstuk behelst in eerste instantie een sociaal economisch probleem en dat ruim je niet uit de weg door Màxima een veeg uit de pan te geven. Màxima is een prinses en prinsessen mogen nu eenmaal dom en naïef zijn en zij mogen af en toe wat zeggen om de vele centjes die zij opstrijken door zichzelf te prostitueren en te exibitioneren, alles volgens het oranjeprotocol en dus volkomen legaal, te verantwoorden. Het heet niet voor niets ?oranje boven? en Màxima is ?on top of the world? en ze zal zich zeker niet de christelijke kaas van het brood laten eten door ene Paul Scheffer die deze kaas heeft ingeruild voor de joodse pastrami welke hij regelmatig consumeert in de snackbar, genoemd naar de beroemdste russische clown van de wereld, in hartje Pijp.
En het allochtonenvraagstuk? Ach, dat lost zich vanzelf wel op als iedereen gewoon normaal doet! Op maandag een broodje kaas met tomatensoep, op dinsdag een broodje pastrami met terzijde een ?gefilte fisj?, op woensdag een broodje halalworst te koop bij de Islamitische dependance van de Hema, El Hema in de Eerste van Swindenstraat, de bouwplannen liggen nog tussen de overige bouwplannen ergens op een stadsdeelkantoor. De donderdag is gereserveerd voor een paella schotel, de vrijdag is pitadag en de zaterdag gaan we met het hele klootjesvolk een reuzenpannenkoek bakken en schrijven we geschiedenis in het Guinness World Records boek. Om dan maar met Cruijff af te sluiten: om een doel te maken moet je scoren. Zou Paul Scheffer vroeger gevoetbald hebben?
Column Tess
Foto Tess
