Mensen, over welke bewonersnetwerken gaat het hier? Ik heb de indruk dat van bovenaf een soort maatschappelijk middenveld gecreëerd wordt naar politieke voorkeurswensen, en dat is heel iets anders dan daadwerkelijke mensen van vlees en bloed met hun echte problemen. Maar ik kan me vergissen. Dus ik zou graag willen weten welke bewonersnetwerken het hier betreft.

Het gaat toch niet weer over de Timorpleincommunity en daaraan gelieerde clubs?

Als je wat meer wilt weten over dat Geheim van de Indische Buurt, moet je eens naar het colofon gaan. Dan zie je bijvoorbeeld dat de vier zogenaamde netwerken geheel en al door zogenaamde ‘professionals’ worden gerund, waaronder Marijke de Raadt, die op daar op haar eigen website, http://www.lijn10.com/, weer heel transparant in is:

Zakelijk Ondersteuningsnetwerk Indische Buurt

Lijn 10 biedt momenteel zakelijke ondersteuning aan een aantal bewonersinitiatieven, met een team van experts.

In 2010 moet er structurele ondersteuning komen voor bewonersinitiatieven. De gesprekken met diverse lokale partijen zijn hierover gaande.
Lijn 10 is hier pro-actief bij betrokken.

Dus even voor de duidelijkheid: dit zogenaamd bewonersinitiatief wordt betaald door Stadsdeel Zeeburg met subsidies uit de Wijkaanpak Indische Buurt.

En zo creëert Aura de Klyn in opdracht van Stadsdeel Zeeburg De Karrewiel Community, http://www.auradeklyn.nl/?Creatief_Concept:Karrewiel

De Karrewiel Community

Aura de Klyn werkt in opdracht van Stadsdeel Zeeburg aan een nieuwe methode van werken. Dit doet zij met en voor de leden Karrewiel Community. De Karrewiel Community is een netwerk van kunstenaars, stichtingen en buurtbewoners uit de Indische Buurt in Amsterdam.
De Karrwiel Community begint 1 oktober 2009 met een programmering in het Amsterdamse pand het Karrewiel. Samen wordt er gewerkt aan een Community huis waar Kunst, welzijn, sport en recreatie samen komen.

Experiment

Er wordt gewerkt aan een geheel nieuwe methode. Duurzame samenwerkingsverbanden, zelfbeheer en actieve buurtparticipatie zijn de sleutelwoorden. De community gaat negen maanden werken aan dit experiment.

Hoi rogier,

Ik heb hier op die bijeenkomst “Samen in de wijkenaanpak” ook een heel interessant verslag gekregen! Het was van een vrouw die sprak namens alle bewonersnetwerken
Dat zijn

ZON: dat Zakelijk Ondersteuningsnetwerk
TPC: de Timorplein Community
KC: de Karrewiel Community
IBIB: de Stichting Indische Buurt in Bloei.

Volgens dat verslag bestaat ZON uit een hele trits aan organisaties
Assadaaka, Alkhmiessa, Amikino, Diversiteitsland, Atelier K&K;.

MOC is ingedeeld bij de Karrewiel Community.

Ik vraag mij in hoge mate af in hoeverre deze organisaties inderdaad namens al deze organisatie spreken. Misschien is dat alleen bij de gratie van het feit dat er niemand protesteerde.

Dan is er nog een groepje mensen die daaruit dan gekozen heeft, wie de Vogelaargelden mocht verdelen. Nou de Vogelaargelden, dat is (nog) niet echt veel. Natuurlijk wel als een groot bedrag maar niet als je dat moet versnipperen over al die organisaties.

De grote sommen geld die zijn opgehaald bij woningcorporaties in de rest van het land, mogen nog niet verdeeld worden aan de woningcorporaties hier, omdat dat in strijd is of zou kunnen zijn met aanbestedingsrecht. Het is namelijk staatssteun en het is maar zeer kort geleden dat Kroes heeft toegezegd dat dit akkoord is. Onder welke voorwaarden is nog niet uitgekristalliseerd.
Het is dáárom dat al die corporaties ook langskomen om te vertellen dat het werk nog niet gedaan is. Ze hebben die investeringen - in de Indische Buurt -  al gemaakt maar het geld nog niet gezien.

Beste Aura,

Het Karrewiel was altijd al, en sinds jaar en dag, een ruimte in de Indische Buurt waar buurtbewoners activiteiten konden ontplooien. Kijk het anders eens even na op het internet. Opening van het pand na leegstand wordt nu gepresenteerd als speciale verdienste van de Karrwiel Community en iets waarvoor grote dankbaarheid naar het Stadsdeel moet zijn, die hun ruimhartige hand over hun hart gehaald hebben. Het is met name die bonhommerigheid die vreselijk steekt. Alsof ze het uit hun eigen portemonnee betalen.

Dit Stadsdeel is als een razende bezig op alle fronten uitverkoop te houden op het gebied van welzijn, en stoot onder andere de panden af. Ook dat steekt. Dat neemt natuurlijk niet weg dat jij, al dan niet betaald, erg je best doet om er iets moois van te maken. De kritiek is dan ook niet direct op jou of jullie clubje gericht, alhoewel ik de namen die je noemt deels ken uit gesubsidieerde welzijnskringen. Maar natuurlijk mogen jullie je inzetten voor de buurt.

De kritiek is gericht op dit Stadsdeel, dat enerzijds het bestaande maatschappelijk middenveld (Assadaaka, kerken en moskees, zelfstandige verenigingen) al 20 jaar praktisch volkomen negeert en een volledige uitverkoop aan het houden is op welzijnsgebied inclusief de panden, en anderzijds probeert de gebraden haan uit te hangen met zogenaamde ‘bewonersinitiatieven’, die echter door haarzelf van bovenaf georganiseerd worden, jullie goede bedoelingen nogmaals niet te na gesproken.

Het hele verhaal heeft natuurlijk ook een forse geschiedenis. Ik herinner me nog heel goed toen het toen nog officiële ‘bewonersinitiatief’ om de hoek kwam kijken, en werkelijk niemand reageerde. In die tijd is het idee ontstaan dan zelf maar als Stadsdeelorganisatie bewonersinitiatieven te gaan verzinnen en organiseren. Dat idee is steeds verder uitgegroeid en heeft wat mij betreft nu monsterlijke vormen aangenomen, en al helemaal sinds het inschakelen van een bloedcommerciële partij als Civic, die dit zwakke DB alleen nog maar naar de mond praat en zegt wat ze willen horen, zodat er bij het op welzijnsgebied visieloos Stadsdeel en visieloos DB werkelijk geen flauw idee meer is wat er werkelijk in de wijken gebeurt. Dat intussen doodleuk de boel uitverkoopt aan de corporaties.

Verder waardeer ik iedereen die de handen uit de mouwen steekt voor een ander, dus jullie ook. De hele politieke constellatie er omheen maakt mij, en niet alleen mij, jammer genoeg een beetje misselijk.

Hoi Aura, dankjewel voor je tegengeluid:
ik zie t toch echt anders, ook na je vurige pleidooi hierboven.

Betrokken buurtbewoners en vrijwilligers worden in mijn ogen misbruikt door dit DB om dat wijkenaanpak-praatje te verkopen. “Samen in de wijkenaanpak” het is echt walgelijk. Samen: de buurtbewoners werken voor nop en uit barmhartigheid in hun uppie en het stadsdeel doet niks.

Het stadsdeel heeft 0 geld over dankzij twee failliete welzijnsorganisaties en heeft dan ook geen geld daar meer in gestoken, vandaar dat de Stichting Welzijn aan het IJ ook niet goed genoeg was om de boel nog 4 jaar door te laten draaien. Veel te duur. Helemaal niks aan welzijn doen zoals hier onder dit DB is gebeurd, is inderdaad een stuk goedkoper.
Wel vervelend als die groepen kwaad zouden worden omdat ze niks krijgen. Maar dat is mooi opgelost met de Vogelaar-gelden. Want wat gebeurt er: de enthousiaste buurtbewoners gaan om een fooitje het restante benodigde geld uit hun eigen zak bijkloppen.

MOC, MRZ, TYDM, Karrewiel, Assadaaka, ik ben er allemaal wel vaak geweest.  Ik ben een grote fan van de mensen die je daar noemt. Maar waarom zijn die mensen vrijwilliger! Tenminste 1 van die mensen die je daar noemt is een ontslagen welzijnswerker. Wegbezuinigd via het Civic-achterdeurtje!
Vroeger was het beter. Vroeger was er uberhaupt welzijnsbeleid. Dat heeft dit stadsdeel niet meer, de bewoners en corporaties moeten het zelf doen en anders is er niets. Zelfs de panden worden onder hun kont vandaan verkocht.
Dit is een van de armste wijken van Nederland en die moet het stellen met een totaal verschraald en verpieterd welzijnsaanbod. Puur voortkomend uit wanbestuur.

Des te erger dat er een links signatuur in dit DB zou zijn. Inderdaad, misselijkmakend. Jammer dat de Buurt Actie Partij er niet meer is.

Beste Aura,

Bedankt voor je heldere en verduidelijkende verhaal. Ik ga er in geloven wanneer het bestaande maatschappelijk middenveld ook een rol gaat spelen in de plannen. Dus ook Assadaaka, de kerken, de moskees en andere niet-gesubsidieerde al lang bestaande clubs. Als deze organisaties ook mee mogen doen en ook meedoen in het verhaal, mag je je van mij als vertegenwoordiger van de buurtbewoners beschouwen. Tot dat moment is het wat mij betreft voor jullie altijd nog vreselijk oppassen geblazen niet misbruikt te worden. Kan je een lijstje opnoemen van de organisaties die meedoen met jullie initiatief? Misschien wordt het wel veel breder gedragen dan wij hier denken!

Andere vraag is de rol van de corporaties. Ik snap heel goed dat bewoners met hun zelf gekozen bestuurders in gesprek willen blijven. Maar wat heb ik als stemmend burger in dat kader toch met de corporaties te maken? Ik heb ze toch niet gekozen? Waarom mogen ze dan op gelijkwaardige wijze meepraten in Zeeburg over welzijnsbeleid en zelfs meebeslissen hoeveel vierkante meters ruimte voor maatschappelijk vastgoed de buurt nodig heeft? We hebben ze toch niet gekozen?

Groet,

Rogier

Hallo Aura,

Leuk dat we met elkaar in gesprek zijn gebleven. Wat mij betreft zou het Stadsdeel degene moeten zijn die vaststelt hoeveel ruimte er voor sociale activiteiten er moet zijn. En volgens mij zou het Stadsdeel ook moeten regelen dat die ruimte er komt, door te huren of door het beschikbaar stellen van eigen vastgoed. Nu lijkt er een situatie te ontstaan waarbij bewoners bij de corporaties aan moeten kloppen voor ruimtes, terwijl het Stadsdeel naar achteren treedt. Dat is voor mij een zeer onwenselijke zaak en ik hoop dat de verkoop van de panden dan ook niet doorgaat onder deze condities. Hoe dit ook zij, wanneer jullie eind februari of later jullie open inloop voor elkaar hebben, kom ik graag eens langs om een kijkje te nemen.

Groet,

Rogier

Misschien verhelderend in dit kader een interview met participatiemakelaar Rob van Veelen, http://www.achterdevoordeur.nl/index.php?pag=76. Rob legt uit hoe de corporaties en het stadsdeel pogingen doen de Indische Buurt te ‘ontvogelaren’ door een beter imago te creëren zodat de middenklasse belangstelling voor de buurt krijgt. In dit initiatief worden bewoners als ‘producenten’ van de (nieuw te vormen) wijk gezien.

Op zich is dit begrijpelijk en niet verkeerd. Verkeerd wordt het wel wanneer aan de daadwerkelijke problemen van de huidige bewoners van de buurt structureel wordt voorbij gegaan. Dat is wat op mij in ieder geval al een aantal jaren werkt als een rode lap op een stier. De Indische Buurt is een te ‘ontvogelaren’ gebied, maar als dat ‘ontvogelaren’ niet meer betekent dan het verwijderen van zoveel mogelijk onwelgevallige bewoners (van 90% naar 70% sociale huur), het structureel negeren van de rest van de onwelgevallige bewoners en het met luidruchtig propageren van de gewenste bewoner nieuwe stijl, dan ontbreekt er een hart voor de buurt en de mensen met hun problemen.

Hieronder dus het interview met Rob. Nogmaals, het zijn niet dergelijke initiatieven die steken, maar het gebrek aan daadwerkelijke investering in de bewoners die niet tot de zo gewenste nieuwe middenklasse behoren. Moeilijk de vinger op te leggen. Uiteindelijk en al met al ben ik een voorstander van dit soort initiatieven. Maar nooit als dit ertoe leidt dat de grote groepen in de buurt die minder goed mee kunnen komen aan hun lot worden/blijven overgelaten. En dat is in mijn beleving wel het geval in de Indische Buurt, dankzij een politiek lui GroenLinks/PvdA-bestuur, dat er zelfs in al die jaren dat ze aan het bewind zijn nog nooit toe gekomen is om zelfs maar integraal beleid te formuleren op het oplossen van de (zeer) diverse problematieken die in de Indische Buurt spelen.

——————————————————————————————————————————

Interview Rob van Veelen

Interview

In gesprek met Rob van Veelen, participatiemakelaar gemeente Amsterdam Stadsdeel Zeeburg.

Rob van Veelen is werkzaam als participatiemakelaar bij de gemeente Amsterdam Stadsdeel Zeeburg. Als participatiemakelaar is hij betrokken bij de wijkaanpak in de Indische Buurt in Amsterdam, die ook wel bekend staat als Vogelaarwijk. De wijk bestaat uit vier buurten, het Sumatraplantsoen, het Makasserplein, het Timorplein en het Ambonplein. In totaal telt de wijk ruim 20.000 bewoners. De bewoners in de wijk kampen met verschillende sociale problemen rond huisvesting, maatschappelijke participatie, opleiding, arbeidsmarkt, inkomen, opvoeding en gezondheid.

Om deze problemen een halt toe te roepen hebben de gemeente en een drietal woningcorporaties (Ymere, De Alliantie en Eigen Haard) de samenwerking gezocht. Gezamenlijk zijn zij een aanpak gestart om de wijk er weer bovenop te helpen. Deze wijkaanpak krijgt verder vorm in een investeringsprogramma voor de duur van tien jaar. Hierin staat ondermeer opgenomen dat de woningvoorraad meer wordt vermengd door renovatie en nieuwbouw van woningen en dat door middel van investeringen wordt getracht de kwaliteit van de openbare ruimte te verhogen. Daarnaast wordt met het economische programma beoogd de lokale economie in de wijk te bevorderen. Ten slotte moet aan de hand van het sociale programma de positie van bewoners en ondernemers in de wijk worden versterkt.

Aan Rob de taak om de participatie in de Indische Buurt te vergroten door bewonersinitiatieven te stimuleren en waar nodig te faciliteren. De wijkaanpak richt zich echter niet alleen op sociale cohesie, maar moet ook bijdragen aan de verbetering van de buurt op het gebied van leren, werken, wonen, integreren en veiligheid. Uiteindelijk moet dit ook tot een beter imago van de wijk leiden. Rob spreekt ook wel van de Indische Buurt ‘ontvogelaren’. Deze term duidt op het proces waarbij een achterstandswijk met een slecht imago transformeert tot een wijk met een goed imago die ook een grote aantrekkingskracht uitoefent op ondermeer de middenklassen.

Om de transformatie van de wijk kracht bij te zetten wordt getracht een verbinding te leggen tussen de middenklassen en de kwetsbare groepen in de wijk. Bij het verbeteren van de wijk wordt volgens Rob sterk ingezet op de participatie van (hoogopgeleide) bewoners die ook wat willen bereiken met de wijk. Rob verwoordt dit als volgt: “de bewoners zijn aan zet. Zij krijgen de ruimte om te komen met duurzame initiatieven die de wijk en haar bewoners een stap verder brengen.” Een treffend voorbeeld hiervan vormt volgens Rob de oprichting van een schaakclub door een van de bewoners, waar bewoners van verschillende etniciteiten afkomstig uit diverse sociale groepen elkaar ontmoeten.

De veronderstelling achter deze wijkaanpak is dat zonder de participatie van bewoners en ondernemers uit de buurt een structurele verbetering van de wijk niet of slechts ten dele mogelijk is. Dat betekent dat de bewoners en de lokale ondernemers niet langer louter worden gezien als (woon)consumenten maar dat er voor hen meer en meer een participerende rol is weggelegd. Voortaan worden zij gezien als producenten van de wijk die met hun sociaal kapitaal, kennis, deskundigheid, inzichten en netwerken zelf een bijdrage kunnen leveren aan de versterking van de wijk.

De gemeente Amsterdam draagt de wijkaanpak in het Stadsdeel Amsterdam Zeeburg een warm hart toe. Zo heeft zij tot en met 2011 financiële middelen toegezegd voor de wijkaanpak. Deze gelden kunnen in het Stadsdeel Amsterdam Zeeburg worden aangewend om bewonersinitiatieven in ondermeer de Indische Buurt te stimuleren. Onder bewonersinitiatieven worden activiteiten verstaan die zijn gebaseerd op zelfontplooiing van de bewoners en die op een positieve en solidaire wijze bijdragen aan de sociale cohesie en de leefbaarheid in de Indische Buurt. Rob benadrukt dat het hierbij met name gaat om projecten die gericht zijn op empowerment, integratie en participatie. Een bewonerspanel heeft regels opgesteld om de beschikbare financiële middelen over de verschillende initiatieven en buurten te verdelen. Het Dagelijks Bestuur van het Stadsdeel Amsterdam Zeeburg heeft zich aan deze regels geconfirmeerd.

Rob stelt dat de wijkaanpak de buurt verder op weg heeft geholpen. Zo is de participatie in de wijk verbeterd. Bewoners zijn erg actief en betrokken bij diverse projecten. Daarnaast stijgt de werkgelegenheid en neemt ook het aantal startende ondernemers in de wijk toe. Ten slotte is het veiliger en schoner in de buurt wat ook het imago van de wijk ten goede komt. Maar dat wil volgens Rob nog niet zeggen dat de wijk er al is. Te veel gezinnen wonen nog in te krappe woningen. Ook leven er relatief veel minimagezinnen in de Indische Buurt, waardoor veel jongeren in relatieve armoede moeten opgroeien. Daarnaast is ook de werkloosheid in de wijk nog steeds hoger dan gemiddeld in Amsterdam. Ten slotte blijven ook de schoolprestaties nog steeds achter, er is sprake van lage Cito-toets scores en basisschooladviezen.

Er is volgens Rob, ondanks de vele positieve ontwikkelingen die de wijkaanpak met zich meebrengt, dan ook nog voldoende te doen in de wijk. De gemeente en haar partnerorganisaties staan echter niet alleen voor deze opgaven, zij worden hierin bijgestaan door tal van vrijwilligers, waaronder opvoedambassadeurs die fungeren als intermediair tussen probleemgezinnen en professionele hulpverleningsinstanties. De grote meerwaarde van deze vrijwilligers die optreden als opvoedambassadeurs is dat zij over het algemeen veel eenvoudiger binnen komen bij een probleemgezin dan reguliere instanties.

Een ander bewonersinitiatief dat goed van de grond komt is de Timorplein Community. Dit is een netwerk van (sociale) ondernemers, vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties en creatieve zelfstandigen die zich willen inzetten voor initiatieven ter verbetering van de buurt. Zij trachten dit te bewerkstelligen door gezamenlijk hun kennis en ervaring in te zetten om burgerinitiatieven op gang te helpen, te begeleiden en waar nodig financieel te ondersteunen. De veronderstelling achter de Timorplein Community is dat wanneer kansrijke initiatieven van bewoners en/ of lokale ondernemers worden gekoppeld aan de kennis en expertise van andere netwerkleden zij een grotere kans van slagen hebben.