Donderdag 17 Oktober is de internationale dag van verzet tegen armoede. Op deze datum vond de derde bijeenkomst plaats bij Ru Paré Community en waarin de verklaring ‘Armoede is schending van mensenrechten’ werd gepresenteerd.  Deze kunt u onderaan de tekst vinden.

De eerste bijeenkomst was ‘Dweilen met de kraan open’. Martin is een armoedespecialist en beantwoordt de vraag of het daadwerkelijk ‘dweilen met de kraan open is’. Hij vindt het te simpel om het zo te zeggen. De kraan moet een geestelijke kraan zijn, er moet aandacht zijn anders is het pappen en nathouden. Hoe de arbeidsmarkt nu is ingericht zorgt later voor problemen. De schuld aan het kapitalisme geven is te simpel.

Het doel van deze avond is om concrete oplossingen te vinden. Net zoals er een economische footprint is, moeten we doordrongen zijn van een sociale footprint (die armoede achterlaat). Doorbreken van dat armoede eigen schuld is en de uitkomst van individueel falen is van belang , het is een structureel maatschappelijk probleem. Maatschappelijke verhoudingen en structuren leiden tot armoede en resulteren in sociale uitsluiting van armen.

De kraan van aandacht moet open, waarom is er niet net zoveel aandacht zoals voor het economische probleem.
De tweede bijeenkomst ging over ‘Liefdadigheid vs solidariteit’, deze vond plaats op 27 juni. Een deelnemer van die bijeenkomst, tevens ervaringsdeskundige geeft mee dat mensen niet moeten opgeven, het van de positieve kant bekijken en iedereen aanschrijven die je potentieel kan helpen. En zij benadrukt dat het een collectief probleem is en dat we het vooral samen moeten oplossen. Rond deze bijeenkomst is een platform opgericht.

Het doel van vandaag is om de verklaring om te zetten naar concrete stappen.
Kees Visser van Samen Wonen Samen Leven zegt dat de droom van vandaag is de hoop dat mensen actief raken en vooral gezamenlijk actief raken en dat de Gemeente Amsterdam ermee aan de slag gaat.
Paul Scheerder, oprichter van het Leefkringhuis in Noord en bekend van de tv-serie ‘Schuldig’ kwam veel bij de mensen thuis met schulden. Hij geeft een voorbeeld van kinderen die met hun winterjas in bed moeten slapen, wegens een mogelijke ontruiming. Hij stelt al jaren voor aan de gemeente om schulden vroeg op te kopen, omdat dat voordeliger is en een verdubbeling van de vordering helpt voorkomen. Hij is voor het plan dat de Gemeente de schulden opkoopt. (1)
Cindy Samson is ervaringsdeskundige en vertelt wat armoede voor haar is. Het betekent voor haar weinig toegang, weinig toegang tot middelen, dat het moeilijk is om eerlijke keuzes te maken. Zij is voor een basisinkomen. (2) Armoede is verder voor haar een maatschappelijke veroordeling, te weinig hebben en in isolement leven.
Khadija Tahiri van de FNV vertelt dat er zelfs armoede is bij mensen met een 40-urige werkweek. En dat deze gezinnen geconfronteerd worden met de keuze van welk kind kan gaan sporten. Voorts dient de verklaring niet alleen op papier te blijven. Het gaat ons allen aan en we dienen overal onze stem te laten horen, zodat we bij elke actie alle mensen/sectoren bereiken. Dus onze stem laten horen en het moet niet op papier blijven. (3)
Isabelle Clerq, organizer van de 14 FNV campagne, wil dat het minimumloon stijgt naar € 14 per uur. Dat het minimumloon stijgt is een belangrijke eerste stap om armoede te verkleinen. We hebben mensen hard nodig om de barricades op te gaan en mee te gaan strijden. Het maakt niet uit welke achtergrond mensen hebben, meld je aan om aan te sluiten bij de beweging.
Er komt een vraag uit het publiek met hoelang men al bezig is met de gemeente om de schulden over te nemen en wat de oorzaak is dat het niet plaatsvindt. Hier is geen duidelijk antwoord op te geven, de vraag is of dit makkelijk te veranderen is. Iemand oppert dat er een verdienmodel achter zit. Vast staat dat er een maatschappelijke verantwoordelijkheid is en die uit humaniteit moet worden genomen.
Dan is er een intermezzo van een zangeres onder begeleiding van een saxofonist. Na afloop wordt zij geïnterviewd door de moderator over haar tekst. Zij vertelt dat veel mensen zich niet gehoord en gezien voelen. En dat de participatie samenleving voortdurend gaat over praten en plannen en uiteindelijk er weinig uitgevoerd wordt. I.p.v praten wil zij meer zien dat er dingen worden gedaan. Het wordt later wat genuanceerd.

Tirza de Fockert, gemeenteraadslid van Groen Links Amsterdam met armoede in haar portefeuille wil binnen de Gemeente voorstellen om het minimumloon van € 14 te betalen. Er volgt een applaus, zij zegt dat dit hoog op de agenda staat en vervolgt dat we moeten luisteren naar de mensen om wie het gaat en dat dat de reden is van haar aanwezigheid. Voorts wil zij meer zeggenschap van de mensen om wie het gat en dat het manifest er moet komen.

Nu worden er groepjes gemaakt om ideeën te verzamelen rond drie punten om de verklaring kracht bij te stellen. Één van de ideeën is dat Ouder- en Kind teams in West preventietafels hebben om armoede te voorkomen en hierbij zoeken zij samenwerking.

Er wordt voorgesteld om 10 December weer samen te komen op de dag van de mensenrechten. Tot slot wordt er gevraagd om zelf een soortgelijke bijeenkomst te organiseren in de verschillende stadsdelen van Amsterdam, er ontstaan diverse initiatieven hieromtrent. Assadaaka zal deze rol opnemen voor het stadsdeel Oost. En Groen Links wil naar die stadsdelen toe en om spreekuren te houden.
Op 26 Oktober vindt er een demonstratie plaats van 13.00-16.00uur op de dam m.b.t het basisinkomen/basiszekerheid.

Hieronder leest u de toespraak van Ahmed El Mesri.

Beste aanwezigen,

Als voorzitter van Assadaaka Community, een grote informele welzijnsorganisatie in Amsterdam Oost, zie ik dagelijks wat armoede met mensen doet. Zorgen en stress over financiële problemen veroorzaken gezondheidsklachten. Die leiden tot nóg hogere kosten en minder vermogen om te participeren. Uiteindelijk komen mensen ziek thuis te zitten, terwijl hun armoede problemen, en hun stress, verder toenemen.
In het huidige systeem houdt armoede houdt armoede in stand. Het is goed om voor elkaar te zorgen, maar de huidige Participatie maatschappij maakt het verschil tussen arm en rijk steeds groter. Wanneer de gezonde, goed bedeelde bewoners mantelzorgtaken krijgen, kunnen zij hulp inschakelen, zodat zij zelf kunnen blijven werken en niet over hun grenzen heen gaan. De minderbedeelden zorgen voor hun naasten, náást hun werk en stress die ze al hebben, en raken dan zelf overbelast en ziek. Om armoede te bestrijden moeten we niet met elkaar praten over armoede, maar moet het beleid veranderen.

Dank u wel.

Het was al met al een vruchtbare bijeenkomst.
Hier vindt u de link naar de verklaring ‘Armoede = schending van mensenrechten’ en kunt u deze ondertekenen. Graag onder uw netwerk verspreiden:

https://docs.google.com/forms/d/1uF3MKb5WJAeyzeHuWNOUwn6xL_DoM5Q7U54PQgaiC38