Duitser wil vader worden van 1000 kinderen
Een 56-jarige Duitser probeert de wettige vader te worden van duizend buitenlandse kinderen. Op die manier kunnen ze de Duitse nationaliteit krijgen en hebben ze kans op een goede opleiding en sociale voorzieningen.
J?rgen Hass, die in Paraguay woont, vertelt in de editie van het tijdschrift Der Spiegel van deze week dat hij probeert de mazen in de Duitse vaderschapswet uit te buiten. Zo heeft de Duitser al driehonderd kinderen uit Paraguay, een reeks Oost-Europese landen en India erkend.
Gepost door
Jan Hollander op Tuesday, 09 May 2006
(2)
Commentaar •
Permalink
Gezellige drukte met Kerst.
Reactie #1, gepost door: Jan Hollander op: 05/09 om 07:08 AM
Met andermans riemen is het goed roeien.
Begrijp me goed, ik wil niemand de zorg en het onderwijs waar eenieder recht op heeft, op geen enkele wijze ontnemen. Maar het zal toch betaald moeten worden allemaal. Uit de lengte of uit de breedte. Dat will zeggen dat mijnheer Hass lekker in het zonnetje geniet, geen mier betaalt aan ziektenkosten,loonbelasting en zeer lage leefkosten heeft. Du moment dat ie zelf een kwaaltje krijgt, neemt ie natuurlijk het eerste het beste vliegtuig naar de heimat. De heimat waardoor al die kosten de Duitsers of steeds meer betalen of steeds minder krijgen, of zoals in dit land beide. We hebben geen geld meer om de bejaarden alle dagen uit bed te hallen, ze op de pot te helpen en weet ik het allemaal niet meer. Toch heeft bijvoorbeeld het nieuwe zorgstelsel al voor lekkere prijsstijgingen gezorgd.
Een goede 30 jaar geleden alweer kende ik wat “Australische” Nederlanders. Ze hadden genoten van het klimaat, de ruimte en alles wat we hier niet hadden. Helaas kregen ze een ongelukkig kindje en het zorgstelsel in Australie nou ja, dat was niet te betalen. Dus hup spulletjes in de container en op naar de kou,klompen en de tulpenbollen onder de molens.
Het kind kreeg wat het nodig had, de ouders konden het betalen, tenzij zijn salaris boven de ziekenfonds uitkwam, dus dat was opletten. Promotie nee, liever niet, ik blijf wel achter de grasmaaier lopen. Iedereen tevreden en toch heeft ijstaart een wrang gevoel.
Reactie #2, gepost door: ijstaartindeoven op: 05/11 om 11:04 AM
Terug naar de hoofdpagina