Hieronder vindt u de toespraak van Yasmine El Mesri van 4 mei herdenking.

Je kunt het niet meer zien, maar hier stond ooit een Joods weeshuis voor jongens. De lijnen op de grond laten zien waar het weeshuis ooit stond. We staan hier stil om alle kinderen en verzorgers van dit weeshuis te herdenken.

In 1943 werd het weeshuis leeggehaald. Het gebouw werd omsingeld door de Duitse politie. Alle kinderen en verzorgers werden verzameld op het speelplein. Niemand kon zo ontsnappen. Mensen om het plein werden tegengehouden. Er kon geen afscheid genomen worden van de jongentjes.

In het weeshuis zaten wel honderd jongens. Zij werden allemaal meegenomen en met de trein naar kamp Westerbork gebracht en daarna naar het vernietigingskamp Sobibor in Polen. Drie volwassenen gingen vrijwillig met de kinderen mee. Dit waren de twee leidsters van het weeshuis en een oud-weeshuisbewoner. Zij wilden de kinderen niet alleen laten gaan en wilden de jongens beschermen. Dat is helaas niet gelukt. Een aantal jongens wisten te ontsnappen vlak voordat zij aankwamen bij het vernietigingskamp, maar op twee na zijn ze toch opgepakt. Niemand heeft de oorlog overleefd.

Wij staan hier met honderd kinderen stil voor al deze jongens en de drie dappere verzorgers die tot het einde voor de weeskinderen gezorgd hebben.