Ik ben in het gelukkige bezit van een stukje eigen ruimte achter het huis, een tuintje. Met zonnig weer zit ik er graag in. Het is gezond want je pakt meteen wat zonnige vitamine D mee. Het is nu lente en het kleine terras van gewassen grindtegels en het bijbehorende achterom zag er weer wat groenig uit na de natte winter. Bij mij is het dan gebruikelijk ieder jaar in deze tijd van het jaar, bij de eerste zonnige lentestralen een hoop herrie in de tuin te maken met de hogedrukspuit. Iedereen weet dan dat de tegels van mij weer schoon worden gemaakt en de gebruiker (ik) aan het pistool weer vies en doornat zal worden.
Verleden jaar had ik (door het mooie weer wat eerder dan nu) het terras en de rest van de tegels in het achterom in twee etappes gedaan want het is best een tegenvallend zwaar werkje. Met oude kleren aan en mijn voeten gehuld in oude schoenen heb ik toen driftig de tegels als nieuw staan spuiten. Bij de tweede sessie, het achterom, verleden jaar was het eerste paar schoenen het terras nog niet te boven gekomen en stond nog doornat en zanderig te zijn in de bijkeuken. Gelukkig had ik nog een tweede paar oude schoenen, want wie wat bewaart heeft wat is niet voor niets mijn levensmotto. Na de twee schoonmaakbeurten stonden er dus lang twee paar kletsnatte oude vieze schoenen te drogen in onze bijkeuken. Ergens in de zomer dacht ik dat dat ook wel weer wat overdreven was en ik zocht de twee slechtsten van de vier eruit en kieperde deze in de vuilnisbak tesamen met nog wat restanten van de kerstboom met kluit die toch maar niet verkoos te overleven.
Terug naar nu. Dit late voorjaar zoals gezegd was het terras wederom aan de beurt om eens lekker afgespoten te worden… Dus de hogedrukspuit weer uit de doos gehaald, de slang afgerold tussen 3 of 4 obstakels door en een heus verlengsnoer in de tuin gelegd, oude broek en trui aangedaan en hup op naar de oude schoenen in de bijkeuken. Ik deed mijn nog goede schoenen uit en wilde in de oude aftrappers stappen die speciaal voordat doel overwinterd hadden in de bijkeuken. Eerst nog even goed gekeken of er giftige bijtende spinnen in zaten, je weet maar nooit, ik heb het niet zo op die beesten. Ik keek nog eens goed en meteen ook wel wat beteuterd. Geen gevaarlijk ogende spinnen of anderszins, maar voor mij op de grond stonden de overgebleven twee (van de vier) schoenen die mij vorig jaar zo geweldig hadden geassisteerd in mijn natte werkje . Wat me alleen zo opviel was dat beiden bedoeld waren om de rechtervoet te omhullen….........