Een greep uit de toespraak van Siegfried:
Bij Assadaaka woonde ik vorig jaar voor het eerst de ontbijtsessie bij in het kader van de week van de eenzaamheid. Bij Assadaaka -wat letterlijk vriendschap betekent- staat verbinding centraal tussen mensen. Verbinding gaat eenzaamheid tegen, en daarom is de week van eenzaamheid ook voor Assadaaka een belangrijk moment ter reflectie.

Doorgaans wordt eenzaamheid geassocieerd met een gevoel van eenzaamheid en niet met een feitelijk eenzaam zijn.
Empathie van de medemens gaat eenzaamheid tegen, maar toch zijn er fases waar jezelf doorheen moet, daar kan een ander niks aan afdoen, want eenzaamheid is een solitair proces, als het om de emotionele verwerking gaat, want naast zonneschijn bestaat regen.

Over het algemeen wordt eenzaamheid geassocieerd met een gevoel van eenzaamheid als een fysieke pijn ervaring en niet met een bestaand sociaal isolement als feit. Maar je kan ook eenzaam zijn temidden van een heleboel mensen, als je bijvoorbeeld met een ernstig probleem rondloopt waar anderen (al dan niet wetende) aan voorbij lopen. Is het ervaren van eenzaamheid meer dan een ‘pijntje’ binnen een sociologisch gemis? Ja, want de een kan beter pijn verdragen dan de ander; het besef van eenzaam zijn blijft.

Er wordt gesproken over het omgaan met pijn en dat daar meditatietechnieken voor zijn. De zingeving van pijn en eenzaamheid is dat het voor anderen een spiegeling kan zijn. Samen eenzaam kunnen zijn, is leren van elkaar. Solidariteit, begrip en communicatie is daarbij van belang.

Ahmed vindt het fijn dat we dit met elkaar kunnen delen. Nu er geluisterd is naar onze verhalen, heeft er iemand zelf ervaring met eenzaamheid? Er volgen diverse reacties, meerdere mensen geven een omschrijving van wat eenzaamheid voor hen is of betekent. Het overbruggen van obstakels is een onderdeel van het leven. Hulp durven vragen en aanvaarden is ook belangrijk vult Simon aan.

Er ontstaat een gesprek over schaamte om het verhaal te delen en dit leidt weer tot het leren van vragen stellen en het leren vertrouwen van anderen.
Ahmed zegt dat bij het leren vragen, je hulp nodig hebt om een muur te doorbreken. Het is mogelijk met hulp van mensen. Mensen kunnen je omhoog tillen of laten vallen als een baksteen. Zelfredzaamheid is essentieel, leer zelf leven.
Nu wordt er gevraagd of iemand nog wat wil delen. Een mevrouw reageert dat ze zich eenzaam voelde en het gevoel had dat de hele wereld tegen haar was gekeerd, toen ze onlangs iets zwaars meemaakte. Via vrienden is ze bij Assadaaka terechtgekomen en heeft hier een familiegevoel gevonden. Ze voelt zich hier niet eenzaam, ze vind dat we hier samen zijn en bij elkaar horen.
Ahmed vertelt dat in elke familie weleens ruzie is. Bij de Assadaaka familie blijven we sterk, delen we vriendschap, eenzaamheid en zijn we solidair. Assadaaka is er voor iedereen, ongeacht de achtergrond, cultuur of (geen)religie.
Simon vertelt dat volgende week donderdag het vervolg van de cursus vertrouwenspersoon zal starten. Hij nodigt een ieder uit die zich bij Assadaaka wil verbreden of verdiepen. Je ontvangt na afloop een certificaat. De training duur ongeveer 8 weken en zal worden afgerond in januari. Na afloop kun je als zelfstandig vertrouwenspersoon binnen Assadaaka onder begeleiding van Simon werken of voor anderen beschikbaar zijn.
Verder wordt er door één van de stagiaires gevraagd wat een Rabbijn is. Simon legt dat uit en dat hij bij Assadaaka een geestelijk verzorger is en dat dat uniek is. Mensen willen zich gewaardeerd en gehoord weten en sociale rechtvaardigheid is daarbij heel belangrijk. Als geestelijk verzorger zorgt hij voor behoud binnen het gezin en het creëren van sociale veiligheid. Als je mensen kent die ondersteuning nodig hebben, breng ze dan naar Assadaaka.
Siegfried voegt toe dat het principe van lotgenoten, elkaar echt steunen betekent en dat dat kwalitatief eenzaamheid tegen gaat.

De aanwezige jongeren wordt ook gevraagd wanneer zij zich eenzaam voelen, daarop komen diverse antwoorden:
- Als je in een andere stad gaat studeren en daar nog niemand kent
- In coronatijd
- Als je geen geld hebt
- Als je uit huis gaat en op jezelf gaat wonen
- Als je wordt gepest of wordt buitengesloten
- Als je geen steeun hebt
- Als je een lange reis hebt gemaakt uit een ander land, zonder familie
- Als je iets niet kwijt kunt
- Als je geen familie hebt in Nederland
Tot slot wordt er onder de aandacht gebracht dat meiden vanaf de puberleeftijd tot 24 jaar kunnen sporten en begeleiding kunnen krijgen om zichzelf te ontwikkelen. Dit is o.a. gericht op meiden die het lastig vinden om bijvoorbeeld met jongens te sporten of zich op de één of andere manier geremd voelen. Zij kunnen terecht bij:

Metis Montessori Lyceum
Tweede Oosterparkstraat 33
1091 HV Amsterdam
De entree is gratis. Dit project heet Girls Forward en is gericht op leiderschap en de gezondheid van meiden. Het is iedere dinsdag van 17.30 - 20.30 uur en alleen voor meiden.
Je kunt zaalvoetballen met meiden uit de buurt, gezellig kletsen en een gezonde maaltijd krijgen.
Voor meer informatie zie http://www.girlsforward.com of .(JavaScript must be enabled to view this email address), contactpersoon Soumaya Alioui en Zaitoon Shah: 0624180844, dit is gefaciliteerd door de gemeente Amsterdam.